Τρίτη 24 Απριλίου 2018

ΠΡΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΤΗΝ: "...ή αφή κατεμαλακίσθη..."


Τον συμπαθή ανώνυμο που υπογράφει ως «Πορφυρίτης», τον γνωρίσαμε από το κείμενό του «Εις ώτα ακουόντων», το οποίο αποτελούσε «απάντηση» στο κείμενο του φίλου θεολόγου Γιώργου Βλαντή «ΜΑΣΟΝΙΑ, ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΚΑΙ ΑΓΙΑ ΣΥΝΟΔΟΣ»
Ο «Πορφυρίτης» υπερασπιζόταν με ιερό πάθος τον φίλο του κληρικό της Μητροπόλεως Πατρών Αναστάσιο Γκοτσόπουλο, ο οποίος κατέθεσε Αγωγή εναντίον της «Ιδιωτικής Οδού» και το περιεχόμενό της σχολίασε με το δικό του κείμενο ο Γ. Βλαντής. 
Ο «Πορφυρίτης» στοιχείται στην γραμμή του κληρικού Γκοτσόπουλου, ήτοι την «αγιοπατερική».
Στο πλαίσιο αυτής της γραμμής, σχολιάζει με νέο κείμενό του που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο υπό τον τίτλο: «Ἔκκληση πρός τήν γυναῖκα νά ξαναβρεῖ τόν σωστό της δρόμο», το άρθρο του Ηρακλή Φίλιου που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στην «Ιδιωτική Οδό», με τίτλο: «Κι ἑμεῖς ρωτᾶμε γιά τό παντελόνι στήν ἐκκλησία...»
Το ρεζουμέ της «λογικής» του «Πορφυρίτη» το αποσαφηνίζει ο ίδιος στο τέλος του κειμένου του: 
«Γιά ὅσους τελικά, δέν κατάλαβαν ποιά εἶναι ἡ ἀπάντηση στό ἐρώτημα μέ τό παντελόνι, τονίζουμε, ὅτι ὄχι μόνο στήν ἐκκλησία, ἀλλά πουθενά δέν ἐπιτρέπεται τό παντελόνι στήν γυναίκα, οὔτε ἡ φοῦστα στόν ἄνδρα. Τελειώνοντας, θά ἤθελα μόνο νά παρακαλέσω τούς καλούς μας πολυταλαντούχους θεολόγους, ἐάν ἀποφασίσουν νά ἀσχοληθοῦν μέ τό ταπεινό αὐτό κείμενο, νά ἐστιάσουν στήν οὐσία καί ὄχι στούς τύπους, δηλαδή στά σχετικά μέ τίς ἐπωνυμίες καί τά τοιαύτα, καί ἀποφύγουν γιά ἄλλη μιά φορά νά ἀπαντήσουν οὐσιαστικά!». 
Θα μου επιτρέψει ο αγαπητός «Πορφυρίτης» να έχω μία ενστασούλα για την ανωνυμία του, αλλά την προσπερνάω για να τον συμβουλέψω αδελφικά. 
Να προσέξει μήπως η «λογική» του αυτή, την οποία θεωρεί και «αγιοπατερική», εμπίπτει σε όσα – άπαγε! – διεκτραγωδεί η ευχή του ιερού ευχελαίου: «... ή οφθαλμόν ειστίασεν ή όσφρησιν εξεθήλυνεν ή αφή κατεμαλακίσθη ή γεύσει κατεπόρνευσεν...» 
Π.Α.Α.

1 σχόλιο:

Αθανάσιος Ι. Καλαμάτας είπε...

Αγαπητέ κ. Ανδριόπουλε, πολύ καλά όσα γράφετε.

Επιτρέψτε μου μόνον την παράθεση όσων γράφει ο αξέχαστος Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, τα οποία άμεσα σχετίζονται με τα γραφόμενά σας.

«Τι έμορφη είναι η φύση που έχει το πρόσωπο της γυναίκας […] Τι αμαρτία να παραδοθείς στην απατηλή τέρψη των αισθήσεων και να εξομοιώσεις το υψηλό, το παντοτινό, το αιώνιο πρόσωπο που δεν μας επιτρέπεται να δούμε κι είναι για όλους και για πάντοτε κοινό, με το πρόσωπο μιας γυναίκας που συναντάς και είναι ντυμένη έμορφα», στο: Ο Πεθαμένος και η Ανάσταση, Αθήνα: Άγρα, σσ. 46, 85.

Related Posts with Thumbnails