Ένα κορίτσι στο βάλτο
Από το έργο του Μάνου Χατζιδάκι Χωρίον ο Πόθος (κύκλος πέντε τραγουδιών, έργο 35, 1977). Ερμηνεύει ο Ευτύχιος Χατζηττοφής. Οι στίχοι είναι της Αγαθής Δημητρούκα.
Ο συνθέτης σημειώνει για το έργο αυτό:
Το Χωρίον ο Πόθος υπάρχει κάπου κοντά στην Ολυμπία, στην Πελοπόννησο... Και μας περιμένει να τελειώσουμε τον βίον μας αναστατωμένοι, μες σ' αμπελώνες, σε πλατάνια και δροσερές πηγές. Μια περιπλάνηση σε γνώριμα μονοπάτια που όμως δεν μας οδηγούν στη χώρα που γυρεύουμε, αλλά σε μια άγνωστη και πρωτοφανέρωτη μικρή πόλη τριακοσίων ανθρώπων, που μας περιβάλλουν ευθύς αμέσως και μας κοιτάζουν περίεργα και βαθιά ερωτικά. Για να μας θυμήσουν με την σιωπή τους, άλλη μια φορά, πως το Χωρίον ο Πόθος είναι ένα εξαντλητικό τέρμα. Ένα παιχνίδι επιστροφής.
Ο συνθέτης σημειώνει για το έργο αυτό:
Το Χωρίον ο Πόθος υπάρχει κάπου κοντά στην Ολυμπία, στην Πελοπόννησο... Και μας περιμένει να τελειώσουμε τον βίον μας αναστατωμένοι, μες σ' αμπελώνες, σε πλατάνια και δροσερές πηγές. Μια περιπλάνηση σε γνώριμα μονοπάτια που όμως δεν μας οδηγούν στη χώρα που γυρεύουμε, αλλά σε μια άγνωστη και πρωτοφανέρωτη μικρή πόλη τριακοσίων ανθρώπων, που μας περιβάλλουν ευθύς αμέσως και μας κοιτάζουν περίεργα και βαθιά ερωτικά. Για να μας θυμήσουν με την σιωπή τους, άλλη μια φορά, πως το Χωρίον ο Πόθος είναι ένα εξαντλητικό τέρμα. Ένα παιχνίδι επιστροφής.
Το κορίτσι βούλιαξε
στο μεγάλο βάλτο
ένας σκύλος ούρλιαξε
μες στην ερημιά.
Για τη νύχτα μίλα μου,
το λυχνάρι πάρ' το
σαν τη Φιλομήλα μου
δε θα βρω καμιά.
Σκότωσα το διάκονο
μες στην εκκλησία
πίκρα και παράπονο
δεν υπάρχει πια.
Τίναξα απ τον ώμο μου
την απελπισία,
χάραξα το δρόμο μου
στην κακοτοπιά.
Ήρθαν άγρια κύματα
ένα δύο τρία
κι από τ' αμαρτήματα
πήραν τα μισά.
Κι είπανε πως άμυνα
κράτησαν στην Τροία
δυο μικρά κυκλάμινα
δυο πουλιά χρυσά.
Ο πίνακας στο βίντεο είναι του Αχιλλέα Χρηστίδη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου