Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΑ ΠΑΡΑΛΟΓΑ...

"Βελλερεφόντης και Χίμαιρα (του Κόσμου τα Παράλογα ...)", 2004 'Εργο του Γεωργίου Κόρδη (1956) -Αυγοτέμπερα σε κόντρα πλακέ θαλάσσης, 100Χ150 εκ.
Συλλογή Παναγιώτη Δ. Καγκελάρη


Σκέπτομαι αυτές τις μέρες την υπόθεση του πρ. Αττικής Παντελεήμονα, στην οποία, διαπιστώνω, πως η Εκκλησία της Ελλάδος έχει τηρήσει μιαν απίστευτη στάση!
Το 2002 και το 2003, επί Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, η Ιερά Σύνοδος αρχειοθέτησε τις κασέτες με τις ροζ στιχομυθίες, όπου ο ένας εκ των συνομιλητών φερόταν να είναι ο εν λόγω ιεράρχης. Η υπόθεση δηλ. στο Αρχείο δις! Το σκεπτικό που επικράτησε τότε ήταν ότι η Σύνοδος θα έπρεπε να προσφύγει σε ειδικά εργαστήρια του εξωτερικού για να αποδειχθεί η γνησιότητά τους. Ωστόσο οι Συνοδικοί αποφάνθηκαν ότι ετερόδοξοι ή ετερόθρησκοι δεν μπορούν να προσαγάγουν τεκμήρια σε εκκλησιαστικό δικαστήριο. Άρα, τα περί ομοφυλοφιλίας του πρ. Αττικής παρέμειναν αναπόδεικτα, ασχέτως αν πολλοί με μένος τα αναπαράγουν και σήμερα λόγω της καταδίκης του για οικονομικό σκάνδαλο.
Στις 9 Μαρτίου του 2009, επί Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου και εν αναμονή της αποφάσεως του Αρείου Πάγου, η Ιερά Σύνοδος «αφού μελέτησε τον σχετικό ανακριτικό φάκελο, κατέληξε με ψήφους 7 προς 5 στην κατά πλειοψηφία απόφαση ότι δεν προκύπτουν από τον φάκελο επαρκείς ενδείξεις ενοχής κατά του εγκαλουμένου αρχιερέως και έθεσε την κανονική υπόθεση στο αρχείο», παρά το γεγονός ότι ο κ. Παντελεήμων καταδικάστηκε δύο φορές από την ποινική Δικαιοσύνη για την ίδια υπόθεση, δηλαδή της υπεξαίρεσης χρημάτων από τη Μονή Οσίου Εφραίμ.
Μια ηχηρή πλειοψηφία της Ιεραρχίας (πάνω από 30 Μητροπολίτες) αντέδρασε, με σχετική επιστολή προς τον Αρχιεπίσκοπο, στην απόφαση της Δ.Ι.Σ. και επακολούθησαν διάφορα τινα: Παραίτηση του τοποτηρητού της Μητροπόλεως Αττικής Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικολάου (που δεν έγινε τελικά δεκτή), επιστολή “μετανοίας” του Λαρίσης Ιγνατίου (13.3.2009) προς τον Αρχιεπίσκοπο για την ψήφο του στο Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο υπέρ Αρχείου της υπόθεσης, ένα αλαλούμ γύρω από την επικοινωνία του Αρχιεπισκόπου με τον Προεδρεύοντα του Δικαστηρίου Μητροπολίτη Νικοπόλεως Μελέτιο, ο οποίος ήταν υπέρ καταδικαστικής αποφάσεως για τον πρ. Αττικής, κ.ο.κ.
Η Εκκλησία βρέθηκε σε δεινή θέση όταν στις αρχές Μαϊου 2009 ο Άρειος Πάγος κατέστησε αμετάκλητη την καταδίκη του Παντελεήμονα Μπεζενίτη. Ο μόλις προ δύο μηνών αθωωθείς έπρεπε να καθαιρεθεί, σύμφωνα με τον σχετικό νόμο. Η απόφαση ήταν άμεση. Τα 12 μέλη της Δ.Ι.Σ. υπέγραψαν χωρίς δεύτερη κουβέντα την διαπιστωτική πράξη που υποβίβασε τον πρ. Αττικής στις τάξεις των μοναχών.
Ο μοναχός, πλέον, Παντελεήμων κάνει χρήση της εκκλήτου προσφυγής στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Πριν ένα μήνα έκανε και έφεση για την ακύρωση της απόφασης του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου με την οποία καθαιρέθηκε.Την ίδια στιγμή γινόταν η διχοτόμηση της Μητροπόλεως Αττικής με την προοπτική άμεσων εκλογών. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης συνιστά την αναβολή τους, για να γίνει η δίκη του πρ. Αττικής στο Δευτεροβάθμιο δι' Αρχιερείς Δικαστήριο και εν συνεχεία να δικάσει την έκκλητο προσφυγή. Επικρατεί πανικός!
Μετά από όλα όσα έπραξε η Εκκλησία της Ελλάδος για τον πρ. Αττικής, το πρόβλημα, διερωτώμαι, είναι η στάση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, που ακολουθεί την νόμιμη και κανονική διαδικασία; Μετά την ανευθυνο-υπεύθυνη στάση της Εκκλησίας της Ελλάδος απέναντι στο ζήτημα ο Πατριάρχης έρχεται ως “κατακτητής”;
Τώρα ο Πατριάρχης “επεμβαίνει στα εσωτερικά της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ελλάδος”, η οποία αθώωνε συστηματικά τον πρ. Αττικής και απέφευγε επιμελώς να τον καταδικάσει, μέχρι που σύρθηκε από τον νόμο της Πολιτείας;
Αν η Εκκλησία της Ελλάδος απεμπολεί στην πράξη τα δικαιώματά της, είναι δικαίωμά της. Όπως και δικαίωμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου είναι να προστατεύει τα δικά του, που βέβαια αφορούν στην τήρηση της κανονικής τάξεως και την προστασία της Εκκλησίας από την πλήρη εκκοσμίκευση, ήτοι από μια σειρά καιροσκοπικών νοοτροπιών και ολότελα κοσμικών πρακτικών που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε αδιέξοδο... Ευτυχώς, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος επέλεξε τη νηφαλιότητα. Ελπίζω μέχρι τέλους, για να κλείσει σύντομα, ας ελπίσουμε, ο φάκελος Μπεζενίτη, χωρίς περαιτέρω για την Εκκλησία παρενέργειες.

19 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Οι Σεβ/τοι Συνοδικοί μάλλον εσκέφθησαν αρκούντως "πονηρά" ή "συμφερόντως"! ήτοι: Γιατί, είπον εν εαυτοίς, να λάβουμε εμείς το βάρος της καταδίκης;;; Και εάν, ο μη γένοιτο, έχει τι καθ' ημών ο υπόδικος και δη μετ' αποδείξεων;;;;; Ποία τότε η θέσις μας; Εφ΄όσον το πράγμα βαίνει κατά του υποδίκου, κατά την κοσμικήν δικαιοσύνην αλλά και την πλειονοψηφία της κοινής γνώμης, ας αφήσουμε τούτον να καταδικασθεί ούτως και εμείς απλώς θα εφαρμόσουμε μετά ταύτα τον νόμον(άμεσος καθαίρεσις συνεπεία κοσμικής τελεσιδίκου καταδίκης) και ούτε ο αδελφός θα δυνηθεί να είπει τι καθ' ημών, καθότι πρότριτα ηθωώθη υφ' ημών, και, τέλος, θα του είπομεν ο τρώσας(ήτοι ο κοσμικός νόμος) και ιάσεταί σε! Η τοιαύτη όμως συλλογιστική πόρρω απέχει από το καθήκον του Πανσέπτου Οικουμενικού Θρόνου να εξασκεί, μάλλον να διακονεί, εις το ακέραιον, επ' αγαθώ της Εκκλησιαστικής Ενότητος, τα "κανονικά" δικαιώματά του τα ΟΠΟΙΑ, σημειωτέον, ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΕΓΝΩΡΙΣΕ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΙΣΧΥΟΝΤΟΣ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΧΑΡΤΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΠΕΞΕΤΕΙΝΕ ΤΗΝ "ΕΚΚΛΗΤΟ" ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΙΕΡΑΡΧΑΣ ΤΗΣ "ΠΑΛΑΙΑΣ" ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥ 1977 ΚΑΙ ΕΝΤΕΥΘΕΝ! Προσέφυγε λοιπόν Ελλαδίτης Ιεράρχης εις τα Σεπτά Πατριαρχικά κράσπεδα; Οφειλετικώς και καθηκόντως το Οικουμενικόν Πατριαρχείον θα κρίνει τούτον βάσει φυσικά στοιχείων "κανονικών" περιβληθέντων Συνοδικήν περιωπήν ήτοι Εκκλησιαστικήν κατοχύρωσιν της αληθείας των! Επομένως ο Μακ/τος Αθηνών και οι περί αυτόν Συνοδικοί δεν έχουν παρά να συνέλθουν "δευτεροβαθμίως" και να πράξουν τα κανονικώς θεσπισμένα! Να κρίνουν, μετά συνειδήσεως, εννοείται, και όχι μετά συμφέροντος.... και να αναφέρουν την κρίσιν των εις το Σεπτόν Κέντρον το Οποίον αγνοεί την λέξιν "Εκκλησιαστική ανευθυνότης"! Και τον "καιροσκοπισμόν" ομοίως!

Ανώνυμος είπε...

Δύο παρατηρήσεις μόνο:
Κατά της ενέργειας του Οικουμενικού Πατριαρχείου, μπορεί να προβληθεί το επιχείρημα ότι το Πατριαρχείο έχει αποδεχθεί τον Καταστατικό Χάρτη της Ελλαδικής Εκκλησίας (Ν.503/77) ο οποίος ρητά παραπέμπει και διατηρεί σε ισχύ τον προγενέστερο μεταξικό νόμο περί εκκλησιαστικών δικαστηρίων. Γνώριζαν στο Πατριαρχείο το καθεστώς που ισχύει, η συνέντευξη του Αρχιγραμματέως της Πατριαρχικής Συνόδου, λίγες μέρες πριν το ανακοινωθέν, το αποδεικνύει. Τελικώς κρίθηκε καλύτερο να προκληθεί μια κατάσταση σύγκρουσης κανονικής και έννομης τάξης, που θα μπορούσε να εξελιχθεί με απρόβλεπτες συνέπειες. Ευτυχώς, όντως, ο Αρχιεπίσκοπος επέλεξε τη νηφαλιότητα. Και η Πολιτεία ομοίως, ως τώρα. Φοβάμαι όμως ότι ο μόνος τρόπος να κλείσει ο φάκελος Μπεζενίτη, χωρίς άλλες παρενέργειες, είναι η επικύρωση της καθαίρεσης από το Πατριαρχείο. Διαφορετική λύση που θα αποκαθιστούσε τον καθηρημένο, θα επιτείνει το νομικό πρόβλημα και η Πολιτεία δε θα μπορεί πλέον να μένει ουδέτερη.
Κατά τα λοιπά, είναι βέβαιο ότι τίποτε από όλα αυτά δεν θα είχε γίνει αν η Εκκλησία της Ελλάδος, δηλαδή τα αρμόδια εκκλησιαστικά δικαστήρια, είχαν αποφασίσει δεόντως και εγκαίρως, ήδη από το 2002, για μια υπόθεση που "βοούσε"...

Εντελώς προσωπική και υποκειμενική κρίση: ομολογώ ότι περίμενα λίγο περισσότερη ευαισθησία από το Πατριαρχείο σε θέματα σχέσεων Εκκλησίας και Πολιτείας. Υπάρχουν περιπτώσεις που η κανονική τάξη συγκρούεται με την έννομη, όπως στην επίμαχη υπόθεση. Δεν ξέρω αν το Πατριαρχείο έχει το "ηθικό δικαίωμα" να υποχρεώνει τους Επισκόπους οποιασδήποτε Εκκλησίας σε ενέργειες ευρισκόμενες στα όρια της νομιμότητας, προκειμένου να τηρηθεί η κανονική τάξη και να διαφυλαχθούν τα "δικαιώματά" του (που, σε αντίθεση με την κρίση του 2004, εδώ δεν αμφισβήτησε κανείς). Γνωρίζει και το Πατριαρχείο από τέτοιες συγκρούσεις με κορυφαία την ίδια την εκλογή Οικουμενικού Πατριάρχου, τουλάχιστον από το 1923 κ.εξ, όπου σαφώς η κανονική τάξη υποχωρεί μπροστά στις (απαράδεκτες) νομικές ρυθμίσεις της τουρκικής πολιτείας. Και όμως κανείς από τους, εκτός Τουρκίας, Μητροπολίτες του Θρόνου δεν προέβαλε θέμα αντικανονικής εκλογής του Πατριάρχου, επειδή ο ίδιος δεν είχε δικαίωμα εκλογής και ψήφου. Ο νυν Πατριάρχης, πολύ ορθά, κάνει ενέργειες για την αλλαγή του αντικανονικού καθεστώτος αυτού, αποδεχόμενος ότι όσο δεν αλλάζει, εξακολουθεί να ισχύει και να δεσμεύει πλήρως το Πατριαρχείο. Γι' αυτό και δεν περίμενα την ενέργεια του Πατριαρχείου και ιδίως το ύφος του Συνοδικού ανακοινωθέντος.
Ν.Στ.

Ανώνυμος είπε...

Ο προλαλήσας Ανώνυμος 5.42 φαίνεται αρκετά έξυπνος άνθρωπος-μπορώ νά υποθέσω ότι είναι καί κληρικός τού Πατριαρχείου-καί μού κάνει εντύπωση τό γεγονός ότι παραβλέπει τόν αναγκαστικό χαρακτήρα τής πράξης καθαίρεσης μετά τήν τελεσίδικη καταδίκη.Ο χαρακτήρας αυτός καταργεί στήν ουσία τήν δυνατότητα εκδίκασης τής υπόθεσης από δευτεροβάθμιο εκκλησιαστικό δικαστήριο.Σ'αυτό τό σημείο δέν εφαρμόζεται πραγματικά τό εκκλησιαστικό δίκαιο,αλλά στά πλαίσια λειτουργίας τής Ελλαδικής Εκκλησίας είναι αδύνατη κάποια άλλη λύση.Είναι παράδοξο τουλάχιστον ότι αυτή η αντινομία δέν λαμβάνεται υπ'όψιν καί στήν αντίστοιχη περίπτωση τής λειτουργίας τού Πατριαρχείου στά ασφυκτικά πλαίσια τού τουρκικού κράτους τό οποίο επιφυλάσσει στόν εαυτό του τό δικαίωμα επιστροφής τού τριπρόσωπου μέ διαγραμμένα τά ονόματα όσων δέν είναι αρεστοί σ'αυτό.
Ετσι λοιπόν,η επιμονή τού Πατριαρχείου νά εφαρμόση απαρεκλήτως τήν εκκλησιαστική ταξη σ'αυτήν τήν ειδική περίπτωση θά μπορούσε νά προκαλέση σοβαρότατα προβλήματα στίς σχέσεις τής Εκκλησίας μέ τήν Ελληνική Πολιτεία-εκτός εάν τό Πατριαρχειο πιστεύει ότι έτσι θά ενεργοποιήση στήν Ελλάδα τά αντανακλαστικά γιά τήν άρση τού αυτοκεφάλου μονομερώς-,αλλά καί νά οδηγήση σέ πραγματικά κωμικοτραγικές καταστάσεις στήν περίπτωση αθώωσης κατά τήν διαδικασία τού εκκλήτου.
Παν.Κοκκαλίδης

Ανώνυμος είπε...

ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΠΟΛΥ ΟΡΘΑ ΠΡΟΒΑΛΕΙ ΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΑΣ ΜΑΣ ΠΟΝΑΕΙ ΕΜΑΣ, ΔΙΟΤΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΛΗΣΜΟΝΟΥΜΕ,Η ΜΧΕ ΩΣ ΠΡΩΤΟΘΡΟΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ. ΓΙΑ ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΠΩΣ ΘΑ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΝ ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΕΚΑΜΕ ΑΒΑΡΙΕΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΚΑΝΟΝΙΚΗΣ ΤΑΞΕΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΣΕΙ ΤΗΝ ΘΥΓΑΤΕΡΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΑΡΞ ΕΚ ΤΗΣ ΣΑΡΚΟΣ ΤΗΣ? ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΑΠΟΝΊΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΟΤΙ ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΜΕΡΟΛΕΙΠΤΕΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ ΤΟ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ? ΚΑΙ ΜΕ ΤΙ ΠΡΟΣΩΠΟ ΘΑ ΕΡΧΟΝΤΑΝ ΜΕΤΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟΝ ΘΕΣΜΙΚΟ ΦΥΛΑΚΑ ΤΗΣ ΚΑΝΟΝΙΚΗΣ ΤΑΞΕΩΣ? ΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΜΑΣ ΣΤΕΝΑΧΩΡΟΥΝ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ. ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΤΟΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΟΥΝ. ΣΙΓΟΥΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΟΥ ΣΥΡΕΤΑΙ ΔΕΣΜΙΑ ΣΤΟ ΑΡΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, ΑΛΛΑ Η ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΩΣ ΠΡΩΤΟΘΡΟΝΗ ΤΩΝ ΛΟΙΠΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΜΟΖΟΥΣΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΗΚΟΥΣΑ ΤΗΣ ΘΕΣΗΣ ΤΗΣ.
ΤΩΡΑ ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΙΣ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΝΑ ΘΥΜΙΣΩ ΟΤΙ ΟΙ ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΕΣ ΑΥΤΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΑΠΟΡΡΕΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ, ΠΟΥ ΑΝ ΔΕ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ ΕΧΕΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.
Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Κ.Ν. οι δεσμευτικές ρυθμίσεις-παρεκκλίσεις από την κανονική τάξη σχετικά με την πατριαρχική εκλογή, που έχει επιβάλει το τουρκικό κράτος στο Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν απορρέουν από τη Συνθήκη της Λωζάνης. Πρόκειται για απολύτως μονομερείς ενέργειες της Τουρκίας και πιο συγκεκριμένα, για απόφαση ("τεσκερέ") της Νομαρχίας Istanbul του 1923, που κοινοποιείται στο Φανάρι πριν από κάθε εκλογή Πατριάρχου. Αντί πολλών, δείτε το άρθρο του καθηγητή εκκλησιαστικού δικαίου στη Νομική σχολή Αθηνών κ. Ι. Κονιδάρη, με τίτλο "Ελσίνκι και Πατριαρχείο" που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "το Βήμα", την Κυριακή 19.12.1999. Ούτε το Πατριαρχείο, ούτε η Ελλάδα έχουν υπογράψει τις απαράδεκτες και παράλογες ρυθμίσεις ενός απλού Νομάρχη (ούτε καν... Υπουργού!) και όμως ισχύουν ακόμη και κανείς, ως τώρα, δε διανοήθηκε να πράξει αντίθετα τη στιγμή της εκλογής.

Με μία και μόνη εξαίρεση: την εκλογή του αειμνήστου Αθηναγόρου, το Νοέμβριο του 1948. Αλλ' η εξαίρεση αυτή, όπως είναι γνωστό (και αποδεκτό πια από όλους), οφειλόταν σε πιέσεις επί της Τουρκίας, προερχόμενες πέραν του Ατλαντικού, απολύτως σχετικές με το ψυχροπολεμικό κλίμα της εποχής. Οπότε, απλώς επιβεβαιώνει τον κανόνα...
Ν.Στ.

Ανώνυμος είπε...

@K.N.
Κανείς μας δέν ισχυρίζεται ότι τό Πατριαρχείο έχει επιλέξει τό καθεστώς λειτουργίας του. Κάθε μία εκκλησιαστική δικαιοδοσία στήν οικουμένη έχει καί μία νομική υπόσταση στά πλαίσια ενός αντίστοιχου εθνικού κράτους ώστε νά ρυθμίζονται έτσι καί οι μεταξύ τους σχέσεις.
Εάν οι κοσμικοί νόμοι έρχονται σέ αντίθεση μέ τό εκκλησιαστικό δίκαιο,είναι προφανές ότι επικρατούν οι πρώτοι καί διασαλεύεται η εκκλησιαστική τάξη.Σέ μία τέτοια περίπτωση η κάθε εκκλησία έχει δύο επιλογές.Η πρώτη,νά κηρύξη εαυτήν εις διωγμόν καί νά λειτουργήση ως εκκλησία τών κατακομβών,η δεύτερη νά αποδεχθή τό ισχύον νομικό καθεστως καί νά λειτουργήση σύμφωνα μέ αυτό,εξαντλώντας τά όρια στήν διατήρηση τής εκκλησιαστικής τάξης.
Κατά τήν άποψή μου,η εμμονή τού Πατριαρχείου στήν υπόθεση αυτήν υπερβαίνει τά όρια αυτά,καί γιά τόν λόγο αυτόν εξ'άλλου υπήρξε αντίδραση καί από τόν καθ'όλα νηφάλιο Αρχιεπίσκοπο.
Η τελευταία δέ απόφαση τής Ιεραρχίας,στηρίχθηκε καί στήν ανοχή τής κυβέρνησης πρός τόν συγκεκριμμένο Αρχιεπίσκοπο.Νά μήν λησμονούμε βέβαια οτι ανά πάσα στιγμή μπορεί νά βρεθη κάποιος΄΄ιδιόρυθμος΄΄δικαστής πού θά παραπέμψη τούς συνοδικούς γιά παράβαση καθήκοντος,καί τότε οι συνοδικοί τού Πατριαρχείου θά πρέπει νά έλθουν ως μάρτυρες υπεράσπισης τόσο τών συνεπισκόπων τους όσο καί τού Εκκλησιαστικού δικαίου.
Παν.κοκκαλίδης

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ μου κ.Παν.Κοκκαλίδη, ελπίζω να συμφωνείτε πως θα ηδύνατο, καθ΄όσον γνωστός ως νόμος παρά τοις Συνοδικοίς της καθ' Ελλάδα Εκκλησίας, ο "αναγκαστικός χαρακτήρας τής πράξης καθαίρεσης μετά τήν τελεσίδικη καταδίκη" να προληφθεί εάν η Πρωτοβάθμιος Συνοδική απόφανσις(9-3-2009) ήτο περισσότερον προσεκτική......λάβετε υπ' όψιν δε ότι ήδη δύο "κοσμικαί" καταδίκες είχον ανακοινωθεί! Οπότε ή ομιλούμεν περί "δικαίου κατακριθέντος, κατά κόσμον, αδίκω δίκη" ή περί, έστω αφελούς, επιπολαίου ερεύνης της υποθέσεως υπό της εν Ελλάδι Εκκλησιαστικής δικαιοσύνης! Εις κάθε περίπτωση νομίζω ότι η @4 του Σεπτού Πατριαρχικού ανακοινωθέντος της 17-2-2010 διαδηλοί τας καθαρώς Εκκλησιαστικάς προθέσεις της Μητρός Εκκλησίας επί του θέματος.
24 Φεβρουαρίου 2010 5:42 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

Διαβάζω πολλά τον τελευταίο καιρό. Γράφω τα παρακάτω για να δω κι εγώ αν καταλαβαίνω σωστά την υπόθεση:
1. Συγκαλείται Εκκλησιαστικό δικαστήριο και αθωώνει τον πρώην Αττικής...
2. Κατόπιν, συγκαλείται κοσμικό δικαστήριο και τον καταδικάζει
3. Συνέρχεται εκκλησιαστικό δικαστήριο αλλά δεν δικάζει! Απλώς επικυρώνει την απόφαση του κοσμικού δικαστηρίου
4. Ο πρ. Αττικής προσφεύγει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο (τον Εκκλησιαστικό Άρειο Πάγο)-που έχει το δικαίωμα με βάση τους Κανόνες - και το Πατριαρχείο διαπιστώνει την απουσία εκκλησιαστικής δικαστικής αποφάσεως και επιτρέφει τον φάκελο στην Εκκλ. της Ελλάδος ζητώντας δίκη.
5. Το μόνο που έχουν να πουν οι εν Ελλάδι Ιεράρχες για να αντικρούσουν το Πατριαρχείο είναι πως ο πρ. Αττικής καθαιρέθηκε με διαπιστωτική πράξη και όχι δίκη!
Μα θα τρελλαθούμε; Και ο πλέον ένοχος δικαιούται δίκη!!! Τι φοβούνται οι Αρχιερείς; Μα το είχε πει ο ίδιος ο πρώην Αττικής... τις δικές του αποκαλύψεις... για τους "αδελφοκτόνους" πρώην αδελφούς του... Ας αφήσουν, λοιπόν, οι "άγιοι" Αρχιερείς την κοροϊδία και ας σταθούν επιτέλους στο ύψος τους... Ο κόσμος χρειάζεται Ποιμένες και όχι τσομπάνηδες...
Η.

Ανώνυμος είπε...

ΕΠΕΙΔΗ "ΠΕΙΘΑΡΧΕΙΝ ΔΕΙ ΘΕΩ ΜΑΛΛΟΝ Ή ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ" ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΝ ΔΙΝΕΤΑΙ ΕΣΕΙΣ κ ΚΟΚΚΑΛΙΔΗ: "...νά κηρύξη εαυτήν εις διωγμόν καί νά λειτουργήση ως εκκλησία τών κατακομβών...", ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟ 1833.
Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

@Κ.Ν.
Αναφέρεσθε στήν Ελλαδική εκκλησία η στό Πατριαρχείο?
Θα πρέπει νά συνειδητοποιήσουμε επιτέλους οτι η δημιουργία ανεξάρτητου Ελληνικού κράτους παρά τίς στρεβλές συνθήκες κάτω από τίς οποίες έγινε δυνατή,ήταν ευλογία καί όχι κατάρα γιά τόν Ελληνισμό.
Σέ συνθήκες ύπαρξης εθνικών κρατών,η κάθε μία εκκλησία είναι αυτοκέφαλη καί ανεξάρτητη.
Οσο πιό γρήγορα τό κατανοήσουν αυτό οι τού Πατριαρχείου,τόσο ευκολότερη θά είναι η συνεργασία τους μέ τούς Ελλαδικούς.
Τό Φανάρι γνωρίζει πολύ καλά οτι η πολιτική είναι η τέχνη τού εφικτού.
Ας εφαρμόση επιτέλους αυτήν τήν γνώση στήν πράξη.
Παν.Κοκκαλίδης

Ανώνυμος είπε...

"...νά κηρύξη εαυτήν εις διωγμόν καί νά λειτουργήση ως εκκλησία τών κατακομβών...", ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟ 1833.
Ξεκάθαρη και απολύτως έντιμη λύση. Αλλά είναι εντελώς διαφορετικό να το λέει κανείς σε ένα blog και εντελώς διαφορετικό να το πραγματοποιεί...

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμε 10.42
Επειδή ακριβώς είναι ακραία λύση,καί είναι το τελευταίο ''βέλος στήν φαρέρτα''όλων μας,άς εφαρμοσθή ''η τέχνη τού νά εξάγη τις εκ τών χειρίστων δεδομένων τό άριστον δυνατόν''[χαρακτηρισμός τής φαναριώτικης πολιτικής από τό πατρ.Αθηνογόρα].
Παν.Κοκκαλίδης

Ανώνυμος είπε...

κ. Κοκκαλίδη, νομίζω ήταν ο Γέρων Χαλκηδόνος Μελίτων αυτός που είπε τη συγκεκριμένη φράση, σε μια τελετή χειροτονίας. (την άλλη, με τη φαρέτρα και τα βέλη, την είπε ένα πνευματικό τέκνο του...)

Ανώνυμος είπε...

Τι παραμύθια ακούμε αλήθεια!
Ο κ.Μπεζενίτης δεν καταδικάστηκε από τους πρώην συναδέλφους του γιατί είναι προφανές ότι έχει ράμματα για τη γούνα πολλών εξ αυτών!
Και αυτοί πανηγύριζαν μόλις τον αθώωσαν στο πρωτοβάθμιο δι αρχιερείς δικαστήριο.

Όσον αφορά την παρανοϊκή πρόταση για κήρυξη της Ελλαδικής Εκκλησίας εν διωγμώ , τι αν πει κανείς;;!!Ότι το Πατριαρχείο δεν κήρυξε την Εκκλησία εν διωγμώ όλους τους αιώνες της οθωμανικής δουλείας, με τους συνεχείς εξισλαμισμούς και τους χιλιάδες νεομάρτυρες;

Πού θα φτάσει η τουρκολαγνεία ορισμένων;Έχει πάτο το βαρέλι της ;

Ανώνυμος είπε...

Είναι πραγματικά λυπηρό το οικουμενικό Πατριαρχείο να διακηρύττει γυμνή τη κεφαλή την ανυπακοή στους νόμους της πολιτείας.Ο καταδικασθείς μητροπολίτης διέπραξε αδίκημα κακουργηματικού χαρακτήρα για την εκδίκαση του οποίου αρμόδια είναι τα ποινικά δικαστήρια όπως ισχύει για κάθε Έλληνα πολίτη.Και ο νόμος 5383/32 περί εκκλησιαστικών δικαστηρίων στοιχών στο περί δικαίου αίσθημα και την κοινή λογική δεσμεύει το εκκλησιαστικό δικαστήριο να επιβάλλει την ποινή της καθαίρεσης.Κι έρχεται το πατριαρχείο να τορπιλλίσει την εφαρμογή της απόφασης δίδοντας το χειρότερο παράδειγμα αναρχίας και επιλεκτικής εφαρμογής των νόμων.Και μόνο για το σκανδαλισμό που προκλήθηκε έπρεπε οι του Φαναρίου να κάνουν πίσω!Αλλά πού!

Ανώνυμος είπε...

Παναγιώτη είπαμε να υπερασπιζόμα-
στε το πατριαρχείο,αλλά όχι κι έτσι
.Βέβαια ως προς την ΔΙΣ έχεις δίκι-
ο,αλλά κι ο πατριάρχης δεν είναι άμεμπτος!Επ'ουδενί λόγω έπρεπε να δεχθεί το "έκκλητον"ενός καθηρημέ-
νου ΝΟΜΙΜΑ και κατασκανδαλίσαντος το πανελλήνιο χριστεπώνυμο πλήρω-
μα.Το έκανε μόνο και μόνο,για να δείξει ότι είναι ΑΦΕΝΤΙΚΟ και να προσπαθήσει να ΕΠΕΜΒΕΙ στα πράγμα-
τα της Ελλάδας!Μη μου πεις πως έ-
χουν άδικο οι Πειραιώς και Καλαβρύ
των ο α΄σεμνά,ενώ ο β΄θαρραλέα κι έξω από τα δόντια,που γράφουν αυ-
τά,που γράφουν!Το έχω ξαναγράψει ότι ο Β.έχει κατά νουν την ΑΛΩΣΗ της αυτοκεφάλου εκκλησίας της Ελ-
λάδος.Δεν ξεχνάμε την υπόθεση με το μακαρίτη Χριστόδουλο.Πάντως να του διαμηνυθεί ότι το μόνο,που κα-
ταφέρνει με τα καμώματά του είναι να ΧΑΝΕΙ φίλους,όπως ο αρχιεπίσκο-
πος,που του το τηλεφώνησε!(ρομφαία)Αν θέλει ας το καταλάβει και ας μην "παρασύρεται"(Κόσμος του Επεν-
δυτή)!

Ανώνυμος είπε...

Ο Βαρθολομαίος απολογητής (πρώην) Παντελεήμονος

23/02/2010 από Po

l' orthodoxie c'est Moi!

Εύστοχο σχόλιο στο επταήμερο του Διόδωρου στο Βήμα της Κυριακής 21.2.10

«Επίτροπος χρειάζεται απαραιτήτως και στην Ιερά Σύνοδο, που έχει πρόβλημα αν θα ακολουθήσει τους νόμους του ελληνικού κράτους ή τους «θείους νόμους» που επιβάλλουν, λέει, να επανεξεταστεί από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως η καθαίρεση του καταδικασμένου και φυλακισμένου για ποινικά αδικήματα πρώην μητροπολίτη Αττικής Παντελεήμονα Μπεζενίτη.

Φυσικά, αν η Εκκλησία της Ελλάδος ήταν ιδιωτικό σωματείο, δικός της λογαριασμός αν οι μητροπολίτες εκλέγονται με σύμφωνη γνώμη της Ιστάνμπουλ, της Κουάλα Λουμπούρ ή της Λάσα, αν επιτρέπεται να φυλακίζονται ή όχι: ο Μπεζενίτης θα έμενε φυλακή κατά τους ελληνικούς νόμους, θα παρέμενε μητροπολίτης κατά τους θείους φαναριώτικους και κανένα πρόβλημα δεν θα υπήρχε- άρα, καιρός να γίνετε ιδιωτικό σωματείο θα αποφάσιζε ο λογικός επίτροπος και θα έπαυε το βυζαντινό σκοτάδι να καθορίζει τα της ελληνικής κοινωνίας.»



Kατάλαβες, κ.Ανδριόπουλε, πού το πάτε το πράγμα εσύ και οι λοιποί πατριαρχικοί;
Στο να γίνει η Εκκλησία στον τόπο μας «ιδιωτικό σωματείο».Πιθανώς αυτή να είναι και η επιδίωξη του πατριαρχείου, για να εκδικηθεί,180 χρόνια μετά, τον ελληνικό λαό που ξεσηκώθηκε κι αποτίναξε τον τούρκικο ζυγό.

Ανώνυμος είπε...

Η ουσία της όλης υπόθεσης είναι ότι η μητρόπολη αττικής θα πρεπει να σταθεί στα πόδια της με επίσκοπο που θα την στηρίζει. Η ΜΧΕ είναι ο θεματοφύλακας αλέθεια της ορθής τήρησης των εκκλησιαστικών διατάξεων έναντι των άλλων αυτοκέφαλων εκκλησιών; Κι αν όντως έτσι είναι τα πράγματα, στο Οικ. Πατριαχρείο πιος θα βάλει τάξη και ιδιαίτερα στις ενέργειες του Βαρθολομαίου;

Ανώνυμος είπε...

Τι ακατάσχετη φλυαρία ειναι αυτή; για να υποστηρίξετε τις ανοησίες του πατριαρχείου έχετε ξεφύγει απο την λογική πορεία και κοντεύετε να μας πείτε οτι η Ελλάδα επρεπε να μείνει υπόδουλη στου τούρκους για να εχει "ποίμνιο" ο Βαρθολομαίος!! καιρός να πατε σε ψυχίατρο....

Related Posts with Thumbnails