Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2008

ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ

Το χθεσινό Κ της Καθημερινής είχε ένα εξαιρετικό αφιέρωμα στους Έλληνες της Γενεύης. Το αφιέρωμα ήταν πλήρες, νομίζω, κι έτσι δεν παρέλειψε σύγχρονες μορφές της Ορθόδοξης Εκκλησίας, που σφράγισαν τις τελευταίες δεκαετίες με την πολυσχιδή δράση τους.
Πρώτος, φυσικά, ο από Ελβετίας Μητροπολίτης Αδριανουπόλεως Δαμασκηνός Παπανδρέου. Ένας "οικουμενικός ιεράρχης", όπως εύστοχα χαρακτηρίζεται στο αφιέρωμα. Κορυφαίος ιεράρχης του Οικουμενικού Πατριαρχείου, που δούλεψε πολύ σκληρά στην υπόθεση των διαθρησκειακών και διαχριστιανικών διαλόγων. Είναι αυτός που έστησε το Ορθόδοξο Κέντρο Chambesy στη Γενεύη. Μαθητής, στο Πανεπιστήμιο, του σημερινού Πάπα Βενεδίκτου 16ου, αλλά, όπως ο ίδιος ο Πάπας ομολογεί, καθηγητής του στην Ορθόδοξη θεολογία: "Επισήμως ήμουν εγώ ο Καθηγητής, ο διδάσκαλος, και σεις ο μαθητής. Στα πλαίσια της φιλίας που εδημιουργήθη, έμαθα τελικά τη μεγάλη αυτή πραγματικότητα, που είναι η Ορθόδοξος Εκκλησία", αναφέρει σε επιστολή του προς τον Μητροπολίτη Δαμασκηνό ο Πάπας.
Το όραμα του Μητροπολίτη Αδριανουπόλεως είναι ξεκάθαρο: "Θέλω να δω μια προσέγγιση και μια αλληλοκατανόηση των Εκκλησιών και των Θρησκειών".

Ο πατήρ Γεώργιος Τσέτσης, Μέγας Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, "ο θεματοφύλακας της φαναριώτικης παράδοσης", είναι πραγματικά μια μεγάλη μορφή! Είχα την τιμή να μιλήσω εκτενώς μαζί του κατά το ταξίδι του Πατριάρχη στο Κίεβο, τον περασμένο Ιούλιο. Αρχοντικός, ευγενής, ευθύς, άτυφος, ο π. Γεώργιος είναι σπάνια περίπτωση κληρικού. Επί 15 χρόνια αντιπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών. Έκανε πολλή δουλειά! Είναι ο πνευματικός πατέρας των εν Γενεύη Ελλήνων. Και ο ψάλτης, ο απαράμιλλος ψάλτης, του ναού στο Chambesy. Ευτυχώς την ψαλτική του τέχνη διέσωσε, σε μια σειρά ψηφιακών δίσκων, ο γνωστός φιλόλογος, δάσκαλος Μανόλης Χατζηγιακουμής.
Ακραιφνής συνεχιστής της φαναριώτικης παράδοσης, για την οποία λέει: "Στο Φανάρι εκλείπουν οι φανφαρονισμοί και οι πολλές επιδείξεις. Ο φαναριωτισμός είναι τρόπος ζωής, τρόπος υπάρξεως και συμπεριφοράς".

Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών είναι η θεσμική θέση που κατέχει ο Γεώργιος Λαιμόπουλος, από το 1999, στον Διεθνή Οργανισμό που αντιπροσωπεύει 350 Εκκλησίες και 600 εκατομύρια πιστούς.
Ο κ. Λαιμόπουλος, Άρχων Μ. Ιερομνήμων της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, είναι ο μόνιμος αντιπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην έδρα του ΠΣΕ στη Γενεύη.
Ανήκει στη γενιά των Κωνσταντινουπολιτών που έζησαν τον επίλογο της Σχολής της Χάλκης και η ζωή τους διαμορφώθηκε σε απόλυτη συνάφεια με την οικουμενικότητα του Πατριαρχείου. Σπούδασε στο περίφημο Ινστιτούτο Bossey και στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου της Γενεύης, όπου μένει μόνιμα.
Το αφιέρωμα της Καθημερινής μας υπενθύμισε μορφές που στην Ελλάδα λησμονούμε. Γι' αυτό θεώρησα χρέος μου να κάνω την απαραίτητη αναφορά και εδώ, στην Ιδιωτική Οδό.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ωραία όλα αυτά...Και μπράβο σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που κρατάνε Θερμοπύλες...Οντως συγχαρητήρια...
Αλλά επί της ουσίας το Π.Σ.Ε. τι έχει κάνει?Τί?Καμιά βελτίωση στο να έρθει η πολυπόθητη ένωση?
η μήπως έχουμε υποχωρήσει από τις ορθόδοξες θέσεις μας?
Με όλο τον σεβασμό στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο και τον θρόνο αλλά το μόνο που έχει καταφέρει είναι να φυτεύει δέντρα και να ασχολείται με την προστασία του περιβάλλοντος!!!!!!
Τι να το κάνω αυτό?
Αυτά άστα να τα κάνει κάποιος άλλος που είναι αρμόδιος...
Εχει συγκαταλεχθεί λέει ο Πατριάρχης στους 5 πρώτους παγκοσμίως επώνυμους άνδρες που είναι στις δημοσκοπήσεις ...
Ωραία , αλλά για ποιο θέμα? Μήπως για τα αρχιερατικά του καθήκοντα?
Μήπως για το ότι έκαε κάποια βήματα για την ένωση? δεν νομίζω...
Είναι λεει στους πρώτους που έχει δημοτικότητα επειδή ασχολείται και ενδιαφέρετε για το περιβάλλον...
Θεέ μου τι κατάντια και τι ντροπή!!!!!!!!!!!!!
Ενας πατριάρχης να είναι πρώτος για θέματα περιβαλοντολογικά...
Πάντως αν ήμουν Πατριάρχης θα ντρεπόμουν να έλεγα οτι στο μόνο θέμα που είμαι πρώτος είναι το περιβάλλον...
Ας σοβαρευτούμε παιδιά...
Τιμή στον θεσμό του πατριαρχείου αλλά κάποια στραβά να τα λέμε μπας και ξυπνήσουμε συνειδήσεις...
Και πάλι συγχαρητήρια σε αυτούς τους ανθρώπους που σε πείσματων καιρών και των αθέεων, αυτοί κάθονται εκεί και προστατεύουν το πετριαρχείο και την ορθοδοξία...
Τους χρειαζόμαστε...και τους ευχαριστούμε...
Ψάλτης...

Ανώνυμος είπε...

ΩΡΑΙΟΙ ως ΕΛΛΗΝΕΣ!!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Κατ' αρχήν η ένωση δεν έρχεται απο την μια στιγμή στην άλλη.Οι διάλογοι αν μη τί άλλο έχουν συμβάλλει στην αμοιβαία αλληλογνωριμία και κατανόηση.Το ιστορικό βάρος ήταν ασήκωτο,οι εκατέρωθεν καχυποψίες αβάσταχτες.Κάτω απο αυτό το βάρος η γνώση του άλλου ήταν μηδαμινή έως ανύπαρκτη και εμπαθής.Έπρεπε να αρθούν εκατέρωθεν καχυποψίες αιώνων,για να μπορέσουμε να φθάσουμε στη θεολογική γνώση του άλλου.Υπο το βάρος της δαιμονοποίησης του αντιπάλου διάλογος και θεολογοκή μαρτυρία δεν γίνεται,αλλά μάλλον βλασφημείται το όνομα του Θεού εν τοις έθνεσι.Η Καθολική και Προτεσταντική Ευρώπη γνώριζε την Ορθοδοξία υπο το πνεύμα των συνθηκών του σχίσματος και των σταυροφοριών,και η Ορθοδοξία εθεωρείτο κάτι σαν μουσειακή εικόνα του αρχέγονου χριστιανισμού.Νομίζω λοιπόν πως κατ΄αρχήν η παρουσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας στο Π.Σ.Ε και στους διαλόγους αποσκοπεί στην θεολογική μαρτυρία "της εαυτής πίστεως", στα δεδομένα των μετ' αυτής διαλεγομένων, και ταυτόχρονα στην ανάπτυξη της δογματικής της συνειδήσεως ως πρόκληση και πρόσκληση σε διάλογο του Άλλου,ο οποίος δεν είναι βλάξ.Θεωρώ πως προς αυτή την κατεύθυνση έχει κινηθή έως τώρα το Οικουμενικό Πατριαρχείο,χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν ή δεν θα υπάρξουν λάθη.Λάθη σε θεολογικές αντιλήψεις ή ως προς την μεθοδολογία και από σημαντικές προσωπικότητες της Εκκλησίας πάντοτε εγίνοντο,χωρίς αυτό να βλάψει την Εκκλησία ή να την οδηγήσει στην διακοπή των διαλόγων,που σημειωτέον άρχιζαν πάντοτε με πρωτοβουλία των ορθοδόξων π.χ.ο διάλογος με τους αντιχαλκηδονίους άρχισε αμέσως μετά την Δ' Οικ.Σύνοδο.
Όσον αφορά την προσωπικότητα του Οικ.Πατριάρχη:δεν θεωρώ ότι ο ίδιος αυτοπαρουσιάζεται ως μεγάλη και σπουδαία προσωπικότητα-απλώς αναγνωρίσθηκε απο τους άλλους-γιατί είναι κακό αυτό;Το ζητούμενο είναι να μην αλλοιωθή η θεολογική του μαρτυρία.Τώρα άν προβάλλει ή μετέχει ή διοργανώνει συνέδρια οικολογικού εδιαφέροντος πού το κακό; Το περιβάλλον σήμερα προβληματίζει και απασχολεί όλο τον πλανήτη,γιατί η παρουσία της Εκκλησίας ενοχλεί; Δεν έχει λόγο θεολογικό για το θέμα αυτό η Εκκλησία;Η "εκμετάλλευση" αυτού του θέματος για μια θεολογική μαρτυρία και παρουσία της Εκκλησίας στο σημερινό κόσμο δεν συνιστά χριστιανική πράξη;Για θυμηθείτε πώς μιλάει ο απ.Παύλος στην Αθήνα;Αγνοεί εντελώς την Παλαιά Διαθήκη, που συστηματικά χρησιμοποιούσε στο κήρυγμά του στις Συναγωγές και αξιοποιεί στην προσέγγισή του την δική τους παράδοση.Έργο λοιπόν της Εκκλησίας και σήμερα είναι να γνωρίζει τα προβλήματα και τις ευαισθησίες του σήμερα, για να μπορεί να δώσει μαρτυρία περί της δικής της ελπίδας στον πολλαπλώς ταλανιζόμενο κόσμο.
Ο Σάλος

Ανώνυμος είπε...

Ο Ψαλτης γράφει ορισμένα πράγματα που νομίζω οτι αποτελούν τη γνώμη πολλών. Ας τιμάμε το πατριαρχείο ως θεσμό. Ομως πιστεύω ότι ειναι παράλογος ο διαχωρισμός της Εκκλησίας της Ελλάδος σε τμήματα εκ των οποίων το ένα "αι νέαι χώραι" εξαρτώνται από τον πατριάρχη. Η εκκλησία της Ελλάδος πρέπει να ειναι ενιαία. Ο πατριαρχης ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ από ενα κράτος αλλόθρησκο για να μη πω περισσότερα. Ας λειτουργεί ως προκαθήμενος των ορθοδόξων εκκλησιών και ως εκεί. Μου εχει κάνει εξαιρετική εντύπωση η αλαλία του σχετικά με όσα τεκταίνονται στο Αγιο Ορος. Ανήκει στην δικαιοδοσία του....

Δ.Γ.

Related Posts with Thumbnails