Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

Ο ΜΟΝΙΜΩΣ ΘΥΜΩΜΕΝΟΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ Η ΑΔΙΑΤΡΕΠΤΗ ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΑΜΝΩΝ...


Ο μονίμως θυμωμένος Πειραιώς και η αδιάτρεπτη σιωπή των Aμνών 
(άλλοις λόγοις: η υπ’ αυτού προβληματίζουσα προβληματική προβολή του 
α{υτο}κέφαλου ελλαδικού συνοδικού προβλήματος) 
Του θεολόγου - φιλολόγου Α.Π.Θ. Κώστα Νούση
Ο πόλεμος ανακοινώσεων του λαλίστατου υποκλοπέα της δημοσιότητας, μη χρείαν έχοντος πλέον ονομαστικής αναφοράς, Μητροπολίτη, με την καταιγιστική τους συχνότητα και τη σοφιστική εκφορά και διαχείριση της επιχειρηματολογίας του, δε συνιστά παρά μια ακόμα ad extra προβολή της υπερχειλίζουσας συνοδικής δυσλειτουργίας της Ελλαδικής Εκκλησίας, γεγονός το οποίο ήδη και εν πολλοίς επισημάναμε ως επιθετικό εκκλησιολογικό καρκίνωμα των ημερών. Οι διαστάσεις του δεν είναι τόσο απλές όσο φαίνονται εκ πρώτης όψεως και μάλιστα για έναν που ασχολείται και νοιάζεται για τα εκκλησιαστικά δρώμενα και την Ορθοδοξία σε επίπεδο που ξεπερνά τα όρια του κουτσομπολιού και της ερασιτεχνικής αργόλογης αδολεσχίας. 
Η συνοδικότητα, δομικό εκκλησιολογικό σχήμα και σημαντική της ταυτότητας και του ορθόδοξου χαρακτήρα της (ημετέρας) Εκκλησίας, καταστρατηγείται τόσο βάναυσα κατά το διανυόμενο χρονικό διάστημα, σε σημείο θα λέγαμε όχι πια αμφισβήτησης της δυνατότητας επανεύρεσης και ανάνηψής της, αλλά αμφιβολίας για την κατ’ ουσίαν ύπαρξή της και την πιθανότητα επιβίωσής της στα χρόνια του μεταμοντερνισμού, όπου όλα επαναπροσδιορίζονται και δοκιμάζεται η αντοχή τους στις αυτοσυντηρητικές υποδομές. 
Το πρόβλημα που εκπορεύεται από τις ενέργειες του Πειραιώς συνήθως εστιάζεται στον χαρακτήρα του ανδρός και στην έξαρση της προσωπικής ευθύνης των εξατομικευμένων του ενεργημάτων, που τον αφ – ορίζουν από το Σώμα της Ιεραρχίας. Στην πραγματικότητα, όμως, η θέση αυτή τον αδικεί, διότι ούτε μόνος είναι – όπως ο ίδιος δυστυχώς το εξέφρασε επί λέξει - ούτε ευθύνεται αποκλειστικά αυτός για την πρόσκτηση της σχετικής νοοτροπίας. Η σιωπηρή ανοχή και αμνήστευση των πράξεών του από τον Πρώτο (εδώ Ιερώνυμο) και το Συνοδικό Σώμα της Ελλαδικής Εκκλησίας αποτελούν την ορατή αφορμή, τον ηθικό αυτουργό (- συνεργούς) και το πρώτο άλλοθι των περισσότερων υπερβολών και ατοπημάτων του. Για να είμαστε, επίσης, ακριβοδίκαιοι, πρέπει να σημειώσουμε πως ο εν λόγω επίσκοπος έρχεται να υποκαταστήσει τις αδυναμίες, τις ατολμίες, τις ανυπαρξίες και τις απουσίες μιας Συνόδου, καθώς και να αναπληρώσει τα υφιστάμενα κενά της ελλειμματικής παρουσίας της τελευταίας. Η όλη κατάσταση, βέβαια, φαίνεται πως άρχισε να παγιώνεται ως προς τον μητροπολίτη στο γεγονός ενός εμμονικού παρεμβατισμού επί παντός επιστητού και σε μια ψυχαναγκαστική ομολογιακή νοοτροπία και στρατηγική, η οποία δείχνει πλέον να τον οδηγεί σε συχνές υπερβάσεις των ορίων, με αποτέλεσμα σε κάποιες (τελευταία όχι λίγες) περιπτώσεις να οδηγούμαστε σε καταστάσεις φαιδρές τόσο για τα απτόμενα υπ’ εκείνου ζητήματα, όσο και για το ίδιο το πρόσωπό του. Αυτό το τελευταίο, μάλιστα, είναι που πρέπει να μας θίγει όλους περισσά, διότι όχι μόνο προσβάλλεται ένας εν Χριστώ αδελφός, αλλά προς τούτοις δυσφημείται η Εκκλησία εν συνόλω και δίνεται βορά στα αρπακτικά των αιρέσεων και της δημοσιογραφίας, με αποτέλεσμα να ασχημονούν επί του χριστιανικού μηνύματος. 
Επαναστάτης, απλά, χωρίς αιτία ή με εναγώνια αναζήτηση και κατασκευή τοιούτων; Γραφικές παρενέργειες ενός ανθρώπου ζηλωτή της πίστεως και κατά τα άλλα αξιοζήλευτου διαχειριστή μιας προσωπικής πλεονάζουσας ζωτικότητας, ο οποίος περιστασιακά καθίσταται κακός χρήστης τού κατά τα άλλα ευγενούς και επαινετού μεν σε προθέσεις και στόχους, πληθωρικού δε θυμοειδούς του; Η περί των απάντων αδολεσχία του δεσπότη συνιστά ίσως τη γλαφυρή πλευρά μιας χρονίζουσας κατάστασης, ενδεικτικής σε κάθε περίπτωση της συγκεχυμένης ασάφειας και των εκκλησιολογικών μεταλλάξεων στον χώρο της ελλαδικής Ιεραρχίας. Το πρόβλημα έχει σαφείς και βαρύνουσες θεολογικές και πνευματικές διαστάσεις και προεκτάσεις πέρα από τις πρακτικές και αισθητές επιπτώσεις στο επίπεδο, ας πούμε, του σκανδαλισμού του ποιμνίου, της σχιζοφρενικής διάσπασης του χριστιανικού μηνύματος σε αλληλοαναιρούμενες εκδόσεις του και της διεστραμμένης εικόνας ενός σώματος που επαγγέλλεται, ουσιωδώς δυνάμει, αλλά ψευδώς ενεργεία, την αγάπη και την ενότητα. Σίγουρα μέσα σε όλα αυτά χωράει και η μνημόνευση της ιδιότυπης συγγραφικής δεινότητας του επισκόπου, η οποία υπερβαίνει τους - εν είδει αναφυομένων μανιταριών νεοφανέντες ανησυχητικώς και ακολουθούντες το εκείνου παράδειγμα - επισκόπους, έτερους κληρικούς και όχι μόνο. 
Ας έρθουμε, όμως, στα ενδότερα. Η συνοδικότητα είναι ταυτοτικό και συστατικό οντολογικό χαρακτηριστικό της ορθόδοξης Εκκλησιολογίας και της εν γένει Θεολογίας μας, με άμεσες συνέπειες στην πνευματική ζωή και στην έξωθεν χριστιανική μαρτυρία. Η υπακοή είναι η υγιής στάση μιας αγαπώσας εν Πνεύματι καρδίας, που αφουγκράζεται το θέλημα του αδελφού χωρίς καν αυτό να εκφραστεί ρητώς και ίσως χωρίς ποτέ να διατυπωθεί δια προφορικής ή νοηματικής εκπομπής. Πάνω στην υπακοή και στο μυστήριο της αγάπης του Χριστού, μέσα στο οποίο εντάσσεται η πρώτη και το οποίο εκφαίνεται πόρρω απέχον κάθε φυσικής σχέσης και δεσμού, στηρίζεται η εν Πνεύματι ανακύκληση της πατρικής και αδελφικής αγάπης των μελών του σώματος του Χριστού, της Εκκλησίας, τόσο μεταξύ τους όσο και με την κεφαλή. Αυτό, εξάλλου, κατά την κυριακή ρήση (Iω. 13:35) είναι δηλωτικό και διακριτικό των χριστιανών σε αντιδιαστολή με τον ‘κόσμο’. Πάνω στην υπακοή και στην άνωθεν δεδομένη συμφωνία εν Θεώ ερείδεται όλο το θεσμικό και χαρισματικό οικοδόμημα της Εκκλησίας και της ζωής της τόσο σε συλλογικό όσο και σε ατομικό επίπεδο. Εδώ πάνω ακριβώς ευλογείται, εξηγείται και ερμηνεύεται η σχέση πνευματικού πατρός και παιδιού, ηγουμένου και μοναστικής αδελφότητας, κληρικών και λαϊκών, επισκόπου και ιερέων, Συνόδου και του αυτής Πρώτου, Τοπικών Εκκλησιών και της μίας ανά την οικουμένη Εκκλησίας. 
Στην περίπτωση υποβάθμισης ή έκπτωσης των ως άνω προϋποθέσεων αρχίζουν προβλήματα, τα οποία μπορεί να φτάσουν πολύ μακριά και να γίνουν πολύ οδυνηρά. Για παράδειγμα, ποιος μπορεί να αρνηθεί σήμερα ότι η Ελλαδική Εκκλησία θυμίζει μάλλον ένα παρακμάζον σωματείο ή επισκοπικό σύλλογο παρά Εκκλησιαστική Σύνοδο; Ο ‘πειραιώτικος’ τύπος αντίδρασης μπορεί να είναι ο πιο λαοφιλής, ισχυρός, ακραίος, δυναμικός και ενοχλητικός, όμως άρχισε να συμπαρασύρει και άλλες επισκοπικές μονάδες, οι οποίες πιθανώς λόγω έλλειψης φυσικών προσόντων και σχετικής πείρας φαντάζουν ισχνότερες και πνευματικότερες εξαιτίας της υποδεέστερης ‘χαρισματικότητας’ από την αντίστοιχη σεραφειμική. Και αυτές, ωστόσο, υποκρύπτουν σοβαρότατα θέματα, όπως ενδεικτικά βλέπουμε στην πιο φρέσκη, αυτήν του Γόρτυνος . Παραβλέποντες το αταίριαστο και άκαιρο άδραγμα της ευκαιρίας από τον Ιερεμία να βάλει κατά των «θεολογούντων της νεοπατερικής θεολογίας» - τους οποίους αφενός μεν δεν ορίζει, αφετέρου δε μας (υπο)δηλώνει κομψά και γλυκά την ‘καθαρότητα’ του ιδίου – δεν μπορούμε να μην σταθούμε στις χονδροειδείς αντιφάσεις στις οποίες διολισθαίνει , από τη μια λέγοντας ότι αποστρέφεται την «άθεη και βίαιη» Χ.Α. και από την άλλη επευφημώντας την ως το μοναδικό κόμμα που διαμαρτυρήθηκε κατά του έργου! 
Μέσα από το τελευταίο θα ήθελα να επισημάνω την έμμεσα και άμεσα προοδευτική τάση επευλόγησης του ανερχόμενου τούτου πολιτικού σχήματος. Εδώ δεν υπάρχει η πρόθεση να μιλήσουμε γενικότερα για το ζήτημα αυτό, όσο για τη θεολογική αμνήστευση που χορηγείται αδιόρατα σε μια πολιτική και κοινωνική κίνηση πάνω στην οποία βαρύνουν θεολογικές ασάφειες και αμαρτήματα τα οποία πρέπει επειγόντως να διευκρινισθούν και να θεραπευθούν. Πλανώνται, εξάπαντος, βαρύτατες ενστάσεις πάνω στις πρακτικές και στις ιδεολογικές της τοποθετήσεις, τα οποία δεν επιτρέπουν με τόση ελαφρότητα, και δη σε επισκόπους, να συσχηματίζονται παντοιοτρόπως με αυτές. Παραθέτω ένα απόσπασμα από σχόλιο ανωνύμου λίαν διαφωτιστικό: «προς τους αδελφούς εκείνους που ακολουθούν ακρίτως αυτό το κόμμα, έχω να απευθύνω με αγάπη μία παράκληση. Όταν συναντήσετε κάποιο στέλεχος αυτού του κόμματος ρωτήστε τον παρακαλώ δύο πράγματα: α) δέχεται τη Παλαιά Διαθήκη ως ΙΣΟΤΙΜΟ και ΙΣΟΚΥΡΟ βιβλίο με την Καινή Διαθήκη; Την αποδέχεται ως ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟ βιβλίο που δόθηκε κατ' επιλογήν του Τριαδικού Θεού, στον "εκλεκτό λαό" (της Π.Δ.) Ισραήλ; και β) Ποιά είναι ανώτερη πατρίδα κατ' εκείνον, η επίγεια (η Ελλάδα μας) ή η Ουράνια (του Χριστού μας δηλαδή);». Εδώ θυμόμαστε έναν άλλο σύγχρονο πολιτικό σχηματισμό που, ενώ είναι συνώνυμος της Ορθοδοξίας, έμμεσα την καπηλευόταν, διότι στέγαζε και νεοπαγανιστές ειδωλολάτρες και φιλοξενούσε στον Τύπο του άρθρα καθυβριστικά για την Π.Δ.. Συνεχίζει, λοιπόν, σχετικά ο ίδιος σχολιαστής: «Είναι εντελώς αδιανόητο σήμερα να υπερασπίζονται την Ορθοδοξία, νεοπαγανιστές και κρυπτοσατανιστές (αποδεδειγμένα μέσα από μελέτες Ορθοδόξων κληρικών, μοναχών και καθηγητών θεολογίας)» . Εμένα εδώ δεν με ενδιαφέρει παρά μονάχα και κυρίως η θεολογική προσέγγιση και αξιολόγηση του κινήματος. Άραγε, έχει αναλογιστεί ένας επίσκοπος τι ευθύνη φέρει, όταν στοιχίζεται με αυτά τα παιδιά που για διάφορους λόγους έχουν μπερδέψει μέσα τους εθνικισμό, βία και Ορθοδοξία και, αντί να τους προσεγγίσει πνευματικώς θεραπευτικά, εκείνος τους χαϊδεύει τα αυτιά και τους δίνει έμμεσα και υποσυνείδητα την ευλογία του; Δε θέλω καν να φανταστώ ότι μπορεί να τους χρησιμοποιεί ή να τους επικροτεί από φόβο. 
Ο Σεραφείμ φαίνεται πιο συνειδητοποιημένος στην παρεμβατική του ποιμαντική πολιτική και εκ της ανάλογης εμπειρίας και δαψιλούς προϋπηρεσίας (και της φυσικής ευφυΐας) πιότερο δεξιοτέχνης. Όμως εδώ αυξάνει και η προβληματικότητα και επικινδυνότητα της περίπτωσής του. Μια δεξιότητα που κάλλιστα μπορεί να αποκαθάρει ο στεντόρειος μητροπολίτης στρέφοντάς την σε ορθότερες κατευθύνσεις, προς τις οποίες δυστυχώς δεν τον συνδράμει η δειλόψυχη συνοδική περιρρέουσα κακοδαιμονία, η οποία φέρει μέγιστο μερίδιο ευθύνης για τις ικανές εκτροπές του εκ των θεμιτών και επιθυμητών οδών. Εν προκειμένω και αναφορικά με το προκλητικό θεατρικό έργο, θα ξεκινήσω με κάτι που έγραψα τελευταία και το οποίο αντιπαρήλθε ο επίσκοπος σοφιστικότατα μεν, αλλά όχι ικανοποιητικά για τη στοιχειώδη λογική. Είπα, το λοιπόν, ότι για τους χ – ψ αυτονόητους λόγους και προκειμένου να αποφύγει περιττά σχόλια και υποσκάπτοντα τη δυναμικότητα, τις προθέσεις και το περιεχόμενο της καταγγελτικής δια μηνύσεως πράξης του, θα μπορούσε κάλλιστα να αφήσει τους - τυχαίως; - συνοδοιπορούντας βουλευτές της Χ.Α. προ του δημοσιογραφικού φακού. Όχι μόνο δεν το έκανε – ερωτώ πάλι: (θα) το ήθελε άραγε; - αλλά έρχεται και να μας πείσει περί της αθωότητάς του λέγοντας ότι «κατά τή διαδικασία τῆς καταθέσεως ὁμάδα βουλευτῶν προσῆλθε αὐθορμήτως καί μοῦ ἐδήλωσε συμπαράσταση. Τούς συνεχάρην καί τούς εὐχαρίστησα ὅπως θά εὐχαριστοῦσα οἱονδήποτε ἐπώνυμο ἤ ἀνώνυμο ἔσπευδε νά ἐκφράση τήν συμπαράστασή του. Μέ ποῖα λογική θά ἔπρεπε νά ἀποπέμψω τούς συγκεκριμμένους βουλευτές» . Σεβασμιώτατε, το πιστεύετε πράγματι ότι ήρθαν αυθόρμητα, μαντεύοντας την ώρα και τον τόπο της μήνυσης; Αλλ’ έστω και έτσι, γιατί δεν τους εξηγήσατε πόσο θα σας υπονόμευε η παρουσία τους; Προσωπικά, εκτιμώ το ως άνω ως ατυχές σοφιστικό επινόημα. Και μια ακόμα ρητορική ερώτηση στον επίσκοπο: πόσο ορθόδοξο είναι ο σκοπός να αγιάζει τα μέσα; Αν έχετε, ως το δηλώσατε, θεολογικές εκκρεμότητες με τους εν λόγω συμπολίτες μας, πόσο αυτό μπορεί να λησμονηθεί χάριν της οιασδήποτε ‘σύμπτωσης’ στην καταγγελία του βλάσφημου έργου; 
Και στο πιο δυσάρεστο έρχομαι ευθύς αμέσως. Καταθέτει αυτολεξεί στην ίδια ανακοίνωση: «Μέ ἀφορμή τίς ἀντιδημοκρατικές καί φασίζουσες ἀναρτήσεις τόσο στόν ἱστοχῶρο τοῦ διαδικτύου, ὅσον καί στόν ἔντυπο τύπο, μέ τίς ὁποῖες ἐπικρίνεται μία ἀπόλυτα προβλεπομένη ἀπό τό δικαιϊκό μας σύστημα ἐνέργειά μου, νά ζητήσω δηλαδή τήν ἐφαρμογή τοῦ νόμου γιά βάναυση καί αἴσχιστη προσβολή τοῦ προσώπου μου […] Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω ἐνεργώντας ὄχι ὡς Μητροπολίτης ἀλλά ὡς πολίτης ὅπως εἶχα κάθε ἔννομο δικαίωμα στήν δημοκρατική χώρα πού θέλω νά πιστεύω ὅτι ζοῦμε μετέβην στό ἁρμόδιο Ἀστυνομικό Τμῆμα Ὁμονοίας, στήν περιοχή εὐθύνης τοῦ ὁποίου διαπράττεται τά ἀνωτέρω ἀδίκημα…». Στις από μένα υπογραμμισμένες φράσεις εντοπίζεται η άνευ του Πρώτου (Αρχιεπισκόπου) και της Συνοδικής επικρότησης αυτόβουλη, αυτόκλητη και αυτοσχέδια αυτό – από – σχιστική, αυτονομιστική, αυθαίρετη και εξατομικευτική ψιλή πολιτική και νομική κίνηση του ανδρός. Θίχτηκε ο Σεραφείμ ως πρόσωπο σκέτο; Πού είναι η επισκοπική ιδιότητα και δη η συνοδική του ταυτότητα; Μπορεί να ενεργεί σαν γυμνός από το αρχιερατικό ωμοφόριο προσβεβλημένος πολίτης, που χρησιμοποιεί σαν ισχυρότερο όπλο την ανθρώπινη δικαιοσύνη από την εμπιστοσύνη στη θεϊκή τοιαύτη; Τέλος, η εισπήδηση σε μια αλλότρια επισκοπή, όπου υπήρχε το πρόβλημα, πέρασε μέσα από την κανονική άδεια του οικείου μητροπολίτη; Δε νομίζω. Υπάρχει ήδη το προ πολλού και πλειστάκις de facto αντισυνοδικό δεδικασμένο του ανθρώπου αυτού. Άλλωστε, ποιος τολμάει να συγκρουστεί με τον ισχυρό αυτόν λέοντα της ομολογίας και της μάχιμης ορθοδοξίας; Ας μου συγχωρήσει το ύφος ο επίσκοπος, αλλά με παρέσυρε οι νωπές μνήμες του Σωτηρόπουλου σε τούτο. Κλείνω τον κύκλο των παραθεμάτων με κάτι αξιοσημείωτο από μια άλλη ανακοίνωση ειλημμένη από την πλούσια ποιμαντική του φαρέτρα: «κατέθεσα μήνυση ὡς εἶχα ὡς πλησσόμενος καί καθυβριζόμενος πολίτης ἔννομο δικαίωμα διότι ἀναποδράστως συμπαρασύρομαι ἐκ τῆς πρός τόν Θεό μου βλασφημίας, τήν Πέμπτη 11/10/2012 μόνος» . Δεν θα το σχολιάσω (ει μη δια της υπογράμμισης), ήδη το έκανα, μόνο θα τονίσω την τελευταία λέξη, από την οποία αν πιαστούμε, θα αρχίσουμε να αποδομούμε όλο το εκκλησιαστικό οικοδόμημα και τα εκκλησιολογικά του θεμέλια. 
Η καταστρατήγηση του 34ου Αποστολικού Κανόνα είναι εδώ περισσότερο από εμφανής: «τους Επισκόπους εκάστου έθνους ειδέναι χρη τον εν αυτοίς Πρώτον, και ηγείσθαι αυτόν ως κεφαλήν, και μηδέν τι πράττειν περιττόν άνευ της εκείνου γνώμης, εκείνα δε μόνα πράττειν έκαστον, όσα τη αυτού παροικία επιβάλλει και ταις υπ' αυτώ χώραις. Αλλά μηδέ εκείνος (ο πρώτος) άνευ της πάντων (των επισκόπων) γνώμης ποιείτω τι. Ούτως γαρ ομόνοια έσται και δοξασθήσεται ο Θεός δια Κυρίου εν Αγίω Πνεύματι». Εδώ τα βλέπουμε σχεδόν όλα και αρχίζει κάπως να υποφώσκει η αιτία του προβλήματος και η δια της καθαίρεσής της λύση του. Υπάρχει Πρώτος εν προκειμένω; Αν όχι, για ποιο λόγο να μην υφίσταται κατ’ ουσίαν και να εκπίπτει σε διακοσμητικό στοιχείο; Απλά, λοιπόν, μια διαδικαστική συνεδρίαση ή τυπική συνάθροιση περί αυτόν οι λοιποί Επίσκοποι; Δεν υπάρχουν εκκλησιολογικά ιαματικά και παιδαγωγικά Επιτίμια επαναφοράς των ατακτούντων στην τάξη και στην ακρίβεια; Γιατί η συνοδική αφασία, απουσία και ατολμία να καλλιεργεί άκομψες εξτρεμιστικές παρενέργειες και δυσάρεστες επισκοπικές αυτονομήσεις; Γιατί η Σύνοδος στο συγκεκριμένο θέμα να εκχωρήσει άτυπα και σιωπηρά το δικαίωμα υποκατάστασής της στην οιαδήποτε υπότροπη αυτοεξαιρούμενη και αυτοεξαιρόμενη μονάδα (που σιγά σιγά γίνεται ομάδα) με τις σιβυλλικές της αποφάνσεις επί του θεατρικού δρωμένου και την ενόχως υπνώττουσα αντίδρασή της προς την Πολιτεία (την καθ’ ύλην αρμόδια να επιληφθεί του θέματος); Έπραξε κάτι «περιττόν» εδώ ο Πειραιώς ή όχι; Είναι δυνατό να έχουμε τη δοξαστική του Θεού ομόνοια με άλλον τρόπο, αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση; 
Κ.Ν. 
24.10.2012

34 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πρίν καιρό ο κ. Πανώτης έχει γράψει πως η Εκκλησία της Ελλάδος θα κακοπάθει από τον Σεραφείμ όπως οι Σέρβοι από τον Αρτέμιο και δέχθηκε το δημόσιο υβρεολόγιο του με απίθανες κατηγορίες που σήκωναν μήνυση. Όπως ο δάσκαλος γνωρίζοντάς τον καλώς του απήντησε μόνον με ευθυμογράφημα που τον σκιαγραφεί αριστοτεχνικὰ και παραμένει στη μνήμη όλων ως ψυχογράφημα του οργισμένου τύπου. Εκεί ξέχασε ο κ. Πανώτης να αναφέρει μιά λεπτομέρεια ότι ο Βδελόπουλος ήταν και εκείνος νομικός και θεολόγος! Τώρα ο κ. Νούσης ψάχνει το αιτιατό αυτού που κάθησε, όπως κάθησε, στην καθέδρα του Πειραιλως;Ας μελετήσει το λίμπιντο του που είναι αντίστροφο με εκείνο του προηγούμενου για τις αμαρτίες μας.

Ανώνυμος είπε...

"Προσωπικά δεν είμαι τόσο άγιος ώστε να αντιμετωπίσω το ζήτημα αμιγώς πνευματικά" είναι λόγια του κ.Νούση σε σχόλιο, στηρίζοντας τη θέση του ότι έπρεπε να επέμβει νομικά η Πολιτεία για το θέμα της θεατρικής παράστασης! Βλέπουμε όμως ότι έχει την ανάλογη πνευματικότητα για να κρίνει άπασα τη Σύνοδο και τον Αρχιεπίσκοπο!!!

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς πολλοί βλέπουν τη Σύνοδο ως κομματικό σχηματισμό με πειθαρχία κτλ., υπό τον αρχηγό του. Αυτή η παρερμηνεία του 34ου Αποστολικού Κανόνος είναι νάρκη θεολογική η οποία επικινδύνως τίθεται στα θεμέλια της συνοδικότητος. Η διαλεκτική των προσώπων είναι η κοινωνία της συνόδου, όπως και η συνεργασία των μελών του Σώματος του Χριστού, της Εκκλησίας.
Όσο για τη Χρυσή Αυγή είναι πολύ επίφοβη αυτή η θεώρηση. Δηλαδή τα άλλα κόμματα που κατάφορα παραβαίνουν και καταπατούν το Ευαγγέλιο, με τη φαυλοκρατία, τις κλοπές, τις βλασφημίες, την αδιαφορία, την πορνεία, την αθεία, τα νομοσχέδια που ευθέως αντίθενται στο Ευαγγέλιο, με όλα τα έργα της σαρκός, δεν είναι και αυτά εκτός της Εκκλησίας; Και ως πρόσωπα των βουλευτών, όλων ανεξεραίτως, και των κομμάτων ως συνόλων; Ή θα πρέπει η Εκκλησία να αφορήσει όλους ή να τους βοηθήσει όλους ακούγοντάς τους χωρίς διακρίσεις. Μη γινόμαστε κριτές των πάντων. Αυτά είναι κόμπλεξ που ακούγονται και φοβικά σύνδρομα.
Ο δε Γόρτυνος Ιερεμίας, ιδίως στο δεύτερο κείμενό του έμπονα και καρδιακά αφουγράζεται και νουθετεί το ποίμνιό του. Εμένα με συγκίνησε.
Πώς εκφράζεστε με τέτοιον τρόπο;
Να προσέξουμε πολύ ως χώρα, γιατί ιδίως σε τέτοια κρίση, βλασφημείται το Όνομα του Κυρίου.

Ανώνυμος είπε...

στον 12.00
επιμενω στη θεση μου για επεμβαση της Πολιτειας στο εργο αυτο. αλλα μη συγχυζετε τις λεξεις και τα νοηματα: ειπα οτι δεν μπορω να αντιμετωπισω (αρα στην πραξη και βιωματικα) τοσο πνευματικα το εκει ζητημα, οχι ομως οτι δεν μπορω να το κρινω τοιουτοτροπως. ετερον εκατερον
εις 1.07
"Δυστυχώς πολλοί βλέπουν τη Σύνοδο ως κομματικό σχηματισμό με πειθαρχία κτλ., υπό τον αρχηγό του. Αυτή η παρερμηνεία του 34ου Αποστολικού Κανόνος είναι νάρκη θεολογική η οποία επικινδύνως τίθεται στα θεμέλια της συνοδικότητος. Η διαλεκτική των προσώπων είναι η κοινωνία της συνόδου, όπως και η συνεργασία των μελών του Σώματος του Χριστού, της Εκκλησίας". συμφωνω με ολο αυτο. βλεπετε ομως εσεις καπου ορθη διαλεκτικη των συνοδικων μελων και συνεργασια, ειδικοτερα μαλιστα απο τον Πειραιως;
αναφορικα τωρα με τη Χ.Α. ισχυουν σαφως τα ιδια και για τα λοιπα κομματα και προσωπα σε οσα σημεια αντικεινται στο χριστιανισμο. απλα εδω επισημανα για τη Χ.Α. διοτι αυτη σχετιστηκε με το θεμα που αναλυουμε.
επισης πιο κατω:"Αυτά είναι κόμπλεξ που ακούγονται και φοβικά σύνδρομα". Ποια δηλαδη; και δηλαδη επειδη και οι αλλοι ειναι χαλια, θα πρεπει να μην κρινουμε θεολογικα τη Χ.Α.; παραδοξος συλλογισμος.
τελος, σχετικα με τον Γορτυνος. ειναι προσωπικο γουστο του καθενα με τι θα συγκινειται και με τι θα ξυνιζει. παραβλεπω το σχολιο σας "Πώς εκφράζεστε με τέτοιον τρόπο;" και μπαινω στην ουσια: γιατι χαϊδευει αυτια ο Γορτυνος; γιατι τωρα αδειαζει τη Συνοδο; η γνωμη της πλειοψηφιας δεν ειναι σεβαστη; αλλωστε, κανεις δεν ειναι συνοδικος με τη βια, οπως και ουδεις αναντικαταστατος. οποτε, ο νοων νοειτω. ξερετε, ομως, αν ετιθετο ζητημα αποπομπης του (καθε)Γορτυνος απο τη Συνοδο και την επισκοπια, να ειστε σιγουρος πως θα τα μαζευε ολα πισω κακκην κακως και θα φευγαν τοτε οι συγκινησεις και ολα...
Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

Ο Κ. Νούσης τοποθετεί και πάλι την Ορθόδοξη Θεολογία σε Πατερικά επίπεδα. Μακάρι η φωνή του να γίνει ρεύμα ζεστασιάς για όλους.
Ε.Β.

Ανώνυμος είπε...

Συλλήβδην οι κινήσεις των Ελλαδιτών Ιεραρχών είναι άτσαλες, πάντη αθεολόγητες, άνευ σοβαρότητος και λογικών ερεισμάτων και ακολουθούν την λάθος πεπατημένη του εκ του κοσμικού νόμου επιμελώς προστατευμένου ανωτέρου δημοσίου υπαλλήλου(αυτού των "ειδικών μισθολογίων".... που είναι και της μόδας εσχάτως...)! Ευσύνοπτα και λίαν προφητικά εξέθεσε τα ανωτέρω ο Χ.Γιανναράς στο άρθρο του "αφασία-ευσεβισμός και εκκλησιαστική συνείδηση" με αφορμή το θάνατο του Χριστοδούλου το 2008! Λίγες ημέρες μετά εδημοσίευσε και δεύτερο άρθρο "ανάγκη για ρήξη-όχι για συνέχεια" με αφορμή την άνοδο του Ιερωνύμου στο θρόνο των Αθηνών! Και στο άρθρο αυτό διεκτραγωδούνται τα ευτράπελα και αμιγώς αντιεκκλησιολογικο-στικά δρώμενα της Ελλαδικής Εκκλησίας....αλλά και ο Ιερώνυμος, ως και οι προκάτοχοί του, εκώφευσε και εξακολουθεί κωφεύων και δη λίαν εκκωφαντικώς! Οι Ελλαδίται Αρχιερείς οσημέραι καθίστανται "βαρείς λύκοι του ποιμνίου μή φειδόμενοι"! Η ανάγκη γιά εδώ και τώρα άρση του Ελλαδικού αυτοκεφάλου αδίρρητος και λίαν επιτακτική!

Ανώνυμος είπε...

Αυτά που λέτε όλα κ.Νούση και πόσα άλλα ακόμα τα γνωρίζουν ο Αρχιεπίσκοπος,οι Αρχιερείς και οι συνειδητοποιημένοι πιστοί! Δυστυχώς όμως το "απρόσωπο" σύστημα είναι αδυσώπητο και κάθε άνθρωπος αισθάνεται και είναι αδύναμος να αλλάξει στρεβλώσεις αιώνων ακόμα κι αν αυτός είναι ο Πρώτος όπως λέτε! Και εσείς αν ήσασταν Πρώτος τα ίδια ενδεχομένως θα κάνατε..."Απ' εξω απ' το χορό πολλά τραγούδια λέμε"!!!

Χάρης είπε...

Κύριε Νούση, ευτυχώς τώρα με την επάνοδο στην αρχιερωσύνη του Παντελεήμονος Μπεζενίτη, θα βρείτε όλοι εσείς οι νεορθόδοξοι καποιον δεσπότη να σας αντιπροσωπεύει, καθώς πνευματικοί άνθρωποι όπως ο Ιερεμίας Γόρτυνος και ο Σεραφείμ Πειραιώς σας κάθονται στο λαιμό. Ας θυμηθούμε και την στήριξη που παρείχε ο "αλάθητος Πατριάρχης του Γένους" στον εν λόγω κύριο, που ενώ είχε καθαιρεθεί κανονικά και με το νόμο, απαιτούσε να λειτουργεί στις φυλακές Κορυδαλλού

Ανώνυμος είπε...

στον 5.52
φιλο Χαρη και εστερημενο (;) Χαριτος!!!
ακου, φιλε, διοτι ο βελουδινος τραμπουκισμος σου ειναι πια ξεπερασμενος. αν εγω ειμαι, ως ισχυριζεσαι, νεορθοδοξος, το προτιμω απ' το να 'μαι παλιορθοδοξος, διοτι αυτο μου θυμιζει τα κακοηχα και κακου περιεχομενου αντιστοιχα και συνωνυμα επιθετα. ασε ομως για λιγο στην ακρη την εμπαθεια σου. πες μου γιατι σου αρεσει ο Γορτυνος και ο Πειραιως και οχι ο Σιατιστης. αυτον δεν τον θεωρεις πνευματικο; αν δεν εχεις κατι σοβαρο να πεις επ' αυτου, σε καληνυχτω και σε παρακαλω να μη μας ενοχλεις τζαμπα.
Κ.Ν.

Χάρης είπε...

Καλέ μου κύριε, αν υβριζόταν το ιερό πρόσωπο του "αλάθητου" ειδώλου σας, που λέγεται Βαρθολομαίος, θα είχατε κάνει κακό χαμό για να σταματήσουν οι ύβρεις. Ο κύριος Ανδριόπουλος θίχτηκε επειδή κάποιος ιερέας μίλησε σκληρά για τον Πατριάρχη και ζητά την κεφαλή του Πειραιώς επί πίνακι, αλλά στο θέμα του "χυτηρίου" πήρε το μέρος εκείνων που βρίζουν τον Χριστό. Μόλις ξεκαθαρίσετε ποια ακριβώς είναι η πίστη σας, μπορείτε μετά να κρίνετε τους πάντες. Μέχρι τότε βολευτείτε με ξύδι

Ανώνυμος είπε...

Aγαπητέ κύριε Νούση, βλέπεται κανένα επίσκοπο να θέλει να διαλαγεί με τους συνεπισκόπους του; Ο Πειραιώς τουλάχιστον θέτει πολλές φορές θέματα στη σύνοδο και σοβαρότατα μάλιστα. Ελάχιστοι τα συζητούν και πουθενά δεν καταλήγουν. Δείτε την τελευταία σύνοδο της Ιεραρχίας. Θεωρείται οτι είχε κανένα αντίκρισμα; Και να μήν γινόταν τι; Ακόμη και η εκλογή των επισκόπων, η μόνη ασχολία της, ήταν προαποφασισμένη. Δυστυχώς λειτουργούν όπως η μαφία. Και έχουν όλοι ευθύνη γι' αυτό. Γιατί ερχονται στην Αθήνα και κάνουν τζάμπα έξοδα; Και αυτό ισχύει δυστυχώς για όλες σχεδόν τις Συνόδους. Μόνο η τελευταία του πατριαρχείου Αντιοχείας φάνηκε λίγο διαφορετική, λόγω της κατάστασης στην περιοχή. Για να μην πώ για τα πρόσωπα των επισκόπων. Άνθρωπος που φοράει στο κεφάλι του τέτοια πράγματα, αρέσκεται σε γύφτικα χρυσαφικά κτλ είναι εξ ορισμού διαταραγμένη προσωπικότητα. Πέστε μου ποιός διαφέρει; Από τον Πατριάρχη στον επαρχιούχο επίσκοπο απανταχού της γής; Ακόμη και οι βασιλείς όπου υπάρχουν τα κατήργησαν. Τί διάλογο να κάνουν; Γι αυτό έστω και κάποιες φωνές που λένε αλήθειες πρέπει να ακούγονται. Γινόμαστε αφορμή να βλασφημείται ο Θεός. Έχουν όλοι ευθύνη και ίδιως για τη σημερινή κατάσταση. Σε κάθε Ορθόδοξη Εκκλησία. Ακόμα και οι μεγάλοι πατριάρχες που συναγελάζονται ευκαίρως ακαίρως με τους διαφθείροντες την γήν τί έκαμαν; Μόνο χώρος για μετάνοια υπάρχει. Τίποτε άλλο εδώ που φτάσαμε. Μετάνοια και προσευχή.
Δεν είπα να μην κρίνουμε τη χρυσή αυγή. Αλλά δε διαφέρουν και οι άλλοι. Είπατε για τον Πειραιώς ότι φωτογραφήθηκε μαζί τους, για τον αρχιεπίσκοπο που φωτογραφήθηκε μες στην σφηκοφωλιά, το υπουργικό συμβούλιο δεν είπατε τίποτα. Για τον πατριάρχη που φωτογραφίζεται συχνά με πρόσωπα αντίστοιχα των χρυσαυγιτών δε λέτε τίποτα.
Όσο για το Γόρτυνος με συγκίνησαν τα λόγια του για την Παναγία, το Χριστό. Ήταν λόγια καρδιάς. Όπως και το κείμενο του Σύρου, για το θέμα αυτό. Δεν είπα για τα πρόσωπα.
Ο ανώνυμος 1.07

Ανώνυμος είπε...

κ.Χάρη,
1) ο πρώην Αττικής δεν έχει επανέλθει ακόμη στην Αρχιερωσύνη, και
2) ο Πατριάρχης του Γένους δικαίως και λίαν κανονικώς διεμαρτυρήθη καθότι δεν ευθύνεται γιά το εάν ο πρ.Αττικής κατέχει ασφαλώς "ράματα για τις γούνες" πολλών συναδελφών του Πειραιώς και και του Γόρτυνος και ως εκ τούτου αδυνατούν να τον καταδικάσουν εκκλησιαστικώς, ως όμοιοι πελάζοντες τω ομοίω..., και επεκαλέσθησαν τον κοσμικό δικαστή ίνα μη μιανθώσι κλπ... ! Επίσης ο Πατριάρχης του Γένους, ως Πατριάρχης, ουδόλως δεσμεύεται από κοσμικά νομοθετήματα και αποφάνσεις όπως άλλοι Αρχιερείς και δη οι Ελλαδίται!

Ανώνυμος είπε...

ο κ.Νουσης καταφευγει συνηθως σε ευκολη προσωπικη κριτικη!Τα πραγματα ομως δεν ειναι τοσο απλα! Το συνοδικο συστημα πασχει! Το χασμα μεταξυ μελων και διοικουσας Εκκλησιας διευρυνεται! Η εκκοσμικευση ειναι παρουσα!Η διοικουσα Εκκλησια φαινεται κατεστημενο που ακουμπανε οι ισχυροι! Χρειαζεται διαλογος και μεταξυ μας για να βρεθουν σοφες λυσεις κι προσωπικες επιθεσεις και πυροτεχνηματα που εκτρεφουν τη ματαιοδοξια μας!

Ανώνυμος είπε...

στον κακονουστατο Χαρη και παλι
ακου, Χαρη, εστερημενε χαριτος.
σου ειπα μη με ενοχλεις χωρις να επανελθεις με επιχειρηματα και συ αδραξες ευκαιρια να υποθεσεις οτι για μενα ο Βαρθολομαιος ειναι αλαθητος και να υβρισεις τον φιλο Παναγιωτη, ο οποιος αν θελει σου απαντα, δεν ειμαι εγω συνηγορος κανενος. αφου εσυ λοιπον εχεις ξεκαθαρισει την πιστη σου, για πες μου τι σε κοφτει τοσο που κρινω τον Πειραιως. δεν βλασφημησα δα, ωστε να κοπτεσαι ετσι. και στο λεω διοτι εχεις συγχυσει την υπεραπιση των θειων με την υπερασπιση του Πατριαρχη, στον οποιο εγω ουτε καν δεν αναφερθηκα. τον λες αλαθητο και αλλες ανοησιες μη χρηζουσες σχολιων. εκτιθεσαι στην ασυγκρατητη πλανη σου. κριμα. οσο για το ξυδακι, μαλλον εσυ δε θα το χρειαστεις, διοτι ηδη το παραγεις μεσα απο την πικροχολη κατα του Βαρθολομαιου και των αλλων ὁικουμενιστων" διαθεση σου. επαναλαμβανω την παρακληση: αν επανελθεις χωρις ουσια, μονο και μονο για να βρισεις, ως εκανες προ ολιγου, να ξερεις οτι απλα θα σε αγνοησω και θα σε αφησω να βραζεις στο ζουμακι της πλανεμενης σου κακιας. ειπαμε, εδω διαλεγομαστε αντρικια και δε μαλωνουμε σαν παιδακια...
Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

Όσοι μεγάλωσαν και ανατράφηκαν σε κλειστά "εκκλησιαστικά" περιβάλλλοντα ακόμη κι αν ανδρείως ξεφύγουν από αυτά τους προδίδει η γλώσσα και πολλές φορές η σύγχυση επιχειρημάτων,όπως και η έλλειψη βαθιάς αυτοκριτικής και απλής ταπείνωσης και δυστυχώς κάτι τέτοιο βλέπουμε και στο συγγραφέα! Ο διάλογος με ειλικρίνεια είναι επιβεβλημένος ανάμεσα σε ιερατείο,θεολόγους και λαό που επιτέλους θα πρέπει άμεσα να βρεθεί τρόπος να μετέχει με άποψη στη ζωή του Εκκλησιαστικού Σώματος!

Ανώνυμος είπε...

θελω να ευχαριστησω τον ανωνυμο ψυχολογο που ξερει σε τι "κλειστο" περιβαλλον μεγαλωσα, ενω αυτος προφανως σε ανοιχτο και φιλελευθερο. ελα ομως που δε με ξερει καθολου, διοτι μεγαλωσα σε πολυ ανοιχτο περιβαλλον, στην ενορια μου και μονο και πουθενα αλλου, με ατομα ελευθερα απο θρησκοληψιες και οργανωσιακα συνδρομα. δε χρειαζεται λοιπον ο καθενας να μιλα με υποθεσεις και να εκφραζει τις δικες του επιθυμιες μιας αλλης παιδικης ηλικιας προδιδοντας τη δικη του κατασταση, η οποια ειναι αυτη ακριβως που καταγγελλει.
λεει ακομα οτι εχω συγχυση επιχειρηματων, καθολου ταπεινωση και γλωσσα που με προδιδει... Ημαρτον πια, τι αλλο θα ακουσουν τα αυτακια μου ως σαντιγυ πανω στην τουρτιτσα που θελουν να μας πλασαρουν, η οποια δεν ειναι αλλη απο την υπερασπιση της δικης τους κακοδοξιας και των προσφιλων τους επισκοπων!!! ηρεμηστε, παιδια, και ο,τι ειναι να πειτε, πεστε το ευθεως και χωρις περιστροφες. διοτι σας προδιδουν, σας εκθετουν, σας γελοιοποιουν, δεν το καταλαβαινετε καθολου;τοση πωρωση πια;τοση πλανη;;
Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

Ο Κ.Ν. θα πρέπει να ντρέπεται που χαρακτηρίζει εστερημένους χάριτος όσους διαφωνούν μαζί του. Πολύ ψηλά έχει σηκώσει τον αμανέ και όσους δε συμφωνούν με τα λεγόμενά του τους βλέπει αφ υψηλού και προσπαθεί να τους απαξιώσει κατά τρόπο αήθη.

Ανώνυμος είπε...

κ.Νούση μήπως ζηλέψατε την δημοσιότητα;
Μόνο δημοσιότητα μποείτε να κερδίσετε από τον Ομολογητή Πειριαιώς Σεραφείμ.και φυσικά του προσθέτετε και σεις στεφάνια Ζωής.
Είσαστε ολίγος για να πιάσετε στο βρωμερό και ανήθικο στόμα σας το όνομα του Πειραιώς Σεραφείμ.
Μην προσπαθείτε.Δεν θα κατορθώσετε τίποτα.
Απλά ζηλέψατε την δημοσιότητα που παίρνει κάθε απάντηση που προέρχεται από τον Σεραφείμ.
Ο λόγος σας κενος.Δεν εχει να προσφερει απολύτως τίποτα.Αρθρογραφείτε και γελάει ο κόσμος.
Μάλλον εχετε παθει αυτο που λενε:Προσπαθείτε να φτασετε καπου και νομιζετε οτι εχετε φτασει!!!

Με σεβασμο

π.Δημήτριος Σ.
Ιωάννινα.

Ανώνυμος είπε...

Σεβασμός σε κάποιον με "βρωμερό και ανήθικο στόμα" με τον οποίο "γελάει ο κόσμος" πάτερ(;) μου;Διερωτώμαι πως ακριβώς θα τον αποκαλούσατε τον κ.Νούση αν δεν τον σεβόσασταν.Μου θυμίζετε εκείνες τις πλήρεις υποκρισίας δεσποτικές φιοριτουρες τύπου"η ταπεινότης μου" ή "η ελαχιστότης μου" κλπ,οι οποίες προέρχονται συνήθως από πρόσωπα εξουσιομανή,πνιγμένα στο χρυσάφι,που είναι έτοιμα να κατασπαράξουν κάθε "αντιφρονούντα" με το παραμικρό.

Σημειωτέον οτι δεν έχω καμιά ιδιαίτερη ή προσωπική σχέση με τον αρθρογράφο,ενώ προ κάποιων μηνών είχα αντιπαρατεθεί έντονα μαζί του σε αυτό εδώ το ιστολόγιο με αφορμή ανάρτηση του που άπτονταν πολιτικών ζητημάτων..

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ κ.Νούση κάποιος σας είπε ότι μεγαλώσατε σε "κλειστά" εκκλησιαστικά περιβάλλοντα και δικαίως σας ενόχλησε! Πως όμως εσείς από την άλλη μεριά μπορείτε να καταγγέλετε με τέτοιο λόγο τη Σύνοδο και τον Αρχιεπίσκοπο;Γνωρίζετε όλες τις παραμέτρους όλων των θεμάτων; Γνωρίζετε τον άνθρωπο;Μήπως κάνετε λάθος κάπου;Ο Αρχιεπίσκοπος είναι πατέρας και δεν έχει καμια τιμωριτική διάθεση έστω και για παιδαγωγικούς ή ποιμαντικούς λόγους; Σας παρακαλώ λοιπόν πολύ μη συμπεριφέρεστε σαν να γνωρίζετε τις καρδιές των ανθρώπων που ακόμα κι αν τις γνωρίζατε αυτός ο καταγγελτικός ισοπεδοτικός λόγος δε βοηθάει και ως τέτοιος δεν μπορεί να είναι θεολογικός.

Ανώνυμος είπε...

στον 8.39
οταν διαδεχτηκε τον Χριστοδουλο ο Ιερωνυμος, ημουν απο τους πρωτους που χαρηκα για την αλλαγη πνευσης και πλευσης στην Εκκλησια. προκειται για ανδρα που θαυμαζω, διοτι το πνευμα τοθυ ειναι πιο κοντα στο ησυχιο και ταπεινο πνευμα του Κυριου, οπως θα ταιριαζε σε εκκλησιαστικο ηγετη. επειδη ομως την καλοσυνη την εκμεταλλευονται συνηθως, τεινει ο Ιερωνυμος να καταστει διακοσμητικο στοιχειο. αυτο καταγγελλω και θελω να το προλαβω. και δε νομιζω οτι ειμαι ισοπεδωτικος, αλλα απλα κριτικος.
στον παπα Δημητρη το Γιαννιωτη
(1.16)
με εγκαλεις, παπα μου, ανηθικο και βοθροστομο. γιατι; εβρισα καποιον; μπορειτε να μου πειτε; τουναντιον το υμετερο απυλωτο, ως φαινεται, στομα μου σερνετε επεα υβριστικα και απαξιωτικα, το δε χειρον, εμπαθη και πικροχολα. δε θελω να αντιπαρατεθω με παπα ασχημονως, αλλα δεν μπορω και να μη θλιβομαι για το καταντημα ενος ιερεα. και εδω προκειται περι τουτου, καθως ανερειστως και συνθηματικως λετε ανοητοειδεις βρισιες, την ιδια ωρα που κρυπτεσθε υπο τη θλιβερη σας ανωνυμια. διορθωστε πρωτον, αγαπητε, το υμετερον ηθος και εκβαλετε την τερστια δοκο απο τον οφθαλμο σας και μετα με ελεγχετε. μαλλον εδω εκανα λαθος. απλα βριζετε, διοτι δε φαινεται να ειστε σε θεση να επιχειρηματολογησετε. αυτο καταμαρτυρει η κενης ουσιας αποφανση σας για την κενοτητα και γελοιοτητα οσων λεω. η δε διαπιστωση σας για τη διαθεση δημοσιοτητος μου μεσω του Πειραιως, αν ισχυει, φαινεται πως για κακη σας τυχη ηταν επιτυχης. διοτι η προκληση, το τσουξιμο που προαλεσαν σε μερικους τα λογια μου, ειναι ενδειξεις υπαρξης ασθενειας και προβληματος. οταν γραφω, συνηθως ουτε αγαπολογω ουτε αερολογω. περιμενω επομενως απο εναν ιερεα περισσοτερη αγαπη και, σιγουρα, περισσοτερα επιχειρηματα. αλλιως σας επιστρεφω το χαρακτηρισμο, οχι για βρωμικα και ανηθικα λογια, οπως εσεις σε μενα, αλλα για την αντιστοιχη ηθικη και ψυχικη (σας;)ποιοτητα. αν δεν κανετε τιποτε απο τα προηγουμενα, σας προτεινω μια αλλη οδο, πιο ευκολη: να παρετε το απολυτηριο σας απο τα Γιαννενα και να κατεβειτε στον Πειραια. εκει θα μαθετε να βριζετε καλυτερα...
Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

Άστο κ.Νούση, ξεχαστο.

Κουφιος μια ζωή!!!

Μου θυμίζεις κάτι που πηγαίνει στο φαγητό:Μαϊντανός!!!

Ανώνυμος είπε...

κ.Νούση ή ταπεινό πνεύμα και "εκμετάλλευση" ή μη ταπεινό πνεύμα και μη "εκμετάλλευση"! Τα παραπάνω ζεύγη συνήθως πάνε μαζί! Μιλάτε για "εκμετάλλευση" της καλοσύνης του Αρχιεπισκόπου υπο το πρίσμα της κοσμικής λογικής! Μα ο Ίδιος ο Χριστός όχι μόνο έγινε-και γίνεται- θύμα εκμετάλλευσης αλλά και Σταυρώθηκε και διαρκώς Σταυρώνεται! Έτσι λοιπόν ενω από τη μια λέτε ότι θαυμάζετε την πραότητα του ανδρός ταυτόχρονα από την άλλη τον κρίνετε γιατί γίνεται θύμα εκμετάλλευσης!

Ανώνυμος είπε...

Νούση μαζέψου! Έχασες το μέτρο! Ποιος νομίζεις ότι είσαι επιτέλους;

Ανώνυμος είπε...

Κώστα
Ξέχασες κιένα άλλο δεσπότη τον Παύλο,που ασχολήθηκε μ αυτό το θέμα . Οσον αφορά την Σύνοδο, δεν βλέπεις πως δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί με τέτοια ζητήματα αφού οργώνει την Ελλάδα σύσσωμη σε γιορτές και πανηγύρια....την ώρα που ο κόσμος πεινάει...
Ασκληπιάδης

Χάρης είπε...

κυρ Νούση, ο τρόπος που φέρεσαι σε όσους διαφωνούν μαζί σου και η γενική εξουδένωση όσων έχουν άλλα μυαλά από τα δικά σου, μαρτυρά την ύπαρξη Χάριτος; Ως ένας κοινός θνητός και όχι "θεός" όπως εσείς, δεν μπορώ να γνωρίζω ποιος έχει και ποιος δεν έχει την Θεία Χάρι. Αυτό ας το κρίνει Άλλος. Εκείνος που υβρίζεται σκαιότατα από τους κουλτουριάρηδες της αθείας, τους οποίους υπερασπίζονται οι κουλτουριάρηδες της Εκκλησίας, που όλως τυχαίως έχουν ταυτισθεί με την κατ' επάγγελμα υπεράσπιση των τραγικών λαθών του Φαναρίου.
ΥΓ: Και σταμάτα επιτέλους να μιλάς σαν να κάνεις διάλεξη σε φιλολογικό συνέδριο. Το καταλάβαμε ότι είσαι μορφωμένος

Ανώνυμος είπε...

Ο μονίμως καταγγέλων κ.Νούσης και η συνηγορία του Ασκληπιάδη
(άλλοις λόγοις: η υπ' αυτού προβληματίζουσα προβληματική προβολή του εγω και η καταλυτική παρέμβαση Ασκληπιάδη)

Ανώνυμος είπε...

στον 11.17
γιατι, αγαπητε, δεν επιλεγεις τη μεση οδο; δεν ειναι μονο η δεξια και η αριστερη πορεια. ειναι και η ευθεια, που εδω μεταφραζεται στη συνυπαρξη ταπεινωσης και εν αγαπη ελεγχου της καταστασης, των προσωπων, τουτεστιν διοικητικο χαρισμα. υπαρχει και η διακριση, φιλε μου, που ολα τα σκεπαζει και τα καταφερνει. αν ισχυουν οσα λες, τοτε δε θα επρεπε να υπαρχουν τα εκκλησιαστικα επιτιμια, διοτι δε συμβαδιζουν με την ταπεινωση. σκεψου τα αυτα λιγο, διοτι ειμαστε τοσο υπο την επηρεια του κακου που μας θεωρειται φυσικο!!!
στον απαραδεκτο παντη και εν πασι αχαριν Χαρη (1.23)
θυμασαι, (α)Χαρη, οτι εσυ αρχισες να βαλλεις κατ΄εμου και να αμφισβητεις την ορθοδοξια μου και την καθαροτητα της. επισης εισαι συλληβδην (αστοχα ομολογουμενως) δηκτικος και σιγα σιγα εξεπιπτες στο επιπεδο της αχαρης (αν και Χαρης τουνομα) και σχεδον πεζοδρομιακης βωμολοχιας και επιχειρηματολογιας. οποτε ασε εμενα στο αν εχω χαρη και κανε μου τη χαρη να αισθανθεις ποσο μακρια της βρισκεσαι. αλλα σε πλανη ων, φιλε, δυσκολα θα το αντιληφθεις. οσο για το απυθμενο μενος σου κατα του Φαναριου ενα πραγμα αντεληφθην:πως αν στο corpus Cristi σατιριζοταν η εκει Πατριαρχικη Συνοδος, τοτε σιγουρα θα το απολαμβανες χωρις καμια συνειδησιακη επιπτωση ή οιαδηποτε αλλη ενοχληση. αν τωρα μετα απο οσα ειπα θεωρεις ακομα τον εαυτουλη σου υπερορθοδοξο (γοχιζεις αλλωστε, ισως και να εισαι) να σε χαιρεσαι!!!
Κ.Ν.

Χάρης είπε...

Η κλασσική λάσπη περί "γοχ" στην οποία καταφεύγουν πάντα οι οικουμενιστές όταν δεν έχουν επιχειρήματα, δεν με αγγίζει και πολύ. Το έχω ακούσει πολλές φορές το παραμύθι. Ο Φ. Κόντογλου έγραφε: "Με τη συναίσθηση της κατωτερότητας που αποχτήσαμε, φοβόμαστε σαν τον διάβολο μήπως μας πούνε «παλιά μυαλά, παλιοημερολογίτες, καθυστερημένους". Πόσο αληθινός βγαίνει συνεχώς εδώ και 40 χρόνια!
Τον δε Ιερό Θεσμό του Οικ. Πατριαρχείου σε πληροφορώ ότι τον σέβομαι απόλυτα. Και αυτός είναι ο λόγος που θλίβομαι όταν οι εκπρόσωποί του πέφτουν διαρκώς σε σφάλματα, για τα οποία οι Ιεροί Κανόνες αμείλκτα απαιτούν καθαίρεση. Εξυπακούεται ότι θα διαμαρτυρόμουν αν σατυριζόταν η Πατριαρχική Σύνοδος, αλλά σε αντίθεση με τους έμμισθους και άμισθους υποτακτικούς της, την θεωρώ κατώτερη από τον Χριστό.
Συνέχισε κ. Νούση να εκτίθεσαι βάζοντάς τα με τον Πειραιώς. Εκείνος, έχει πολλά μέτωπα με εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς της Εκκλησίας, οπότε δεν θα βρει χρόνο να ασχοληθεί με την ασημαντότητά σας.
Πάντως θα είχε ενδιαφέρον μια δημόσια συζήτηση υμών ή όποιου άλλου κατακρίνει τον Σεραφείμ εκ του μακρόθεν, μαζί με τον ίδιο. Αλλά σιγά μην τολμήσει κανείς

Ανώνυμος είπε...

Νούση έγινες και εσύ "κάτι"?

Σύνελθε λέμεεεε...

Ξεκαβάλα λέμεεε...!!!

Ανώνυμος είπε...

στον Χαρη και παλι
ακου με προσεχτικα. πεφτεις αδιαλειπτα σε ενα τριπακι σχιζοειδους επιχειρηματολογιας και τροπου σκεψης. δεν ξερω αν το κανεις εσκεμμενα ή ασυνειδα. με αναβαπτιζεις τεχνηεντως - μια φορα φτανει, απαξ γενομενο μυστηριο!- οικουμενιστη και αρνεισαι οτι γοχιζεις. αφηνω το πρωτο ως αναξιο σχολιων και παω απευθειας στο δευτερο. σε τι διαφερεις, αδελφε, απο τους ΓΟΧ; αυτοι δε βλεπεουν συνεχεια προδοσιες και ευκαιρως ακαιρως τα βαζουν με το Φαναρι; ετσι και συ εδω, ενω μιλαω για τον Πειραιως, τη συνοδικη δυσπαραγια και το επαρατι εργο, καταφερες να βρεις ακρη να κατακεραυνωσεις τον Πατριαρχη!
στη συνεχεια λες οτι εκτιθεμαι βαζοντας τα με τον Πειραιως. οχι γενικα, ως νομιζεις, αλλα ειδικα και με θεσεις τεκμηριωμενες. ενω εσυ και αλλοι πολλοι;συνθηματικα και με προκαταληψη. οσον αφορα δε με το αν ασχοληθει ο μεγας Πειραιως με την ημετερα ασημαντοτητα -παλι θες να βρισεις ευλογημενε, αλλα τωρα ειναι λιγο αργα, εχεις ηδη χασει το ματς με τα πολλα σου φαουλ - ξερεις ποσο με νοιαζει; δε θα σου πω, μονο θα σε αφησω να το φανταστεις. μια κουβεντουλα κλεινοντας: οι περισσοτερες πλανες υφιστανται στο ονομα της αληθειας, της ακριβειας, της καθαροτητας και της πνευματικης ανωτεροτητας. εγω προτιμω την ταπεινηοδο της αλλης πλανης: της ησυχιας και ταπεινης υπακοης στην Εκκλησια, ακομα και με τα λαθη των εκπροσωπων της. ας μας κρινει ο Θεος λοιπον και μην προτρεχεις να του υφαρπασεις το ρολο αυτο, διοτι η πραξη σου θα ονομαστει κατακριση.
Κ.Ν.

Χάρης είπε...

Όλο ταπείνωση είσαι κ. Νούση. Και μόνο ο τρόπος που γράφεις φανερώνει τη μεγαλομανία σου. Κι ενώ στην αρχή είπες ότι δεν θα ασχοληθείς με "πεζοδρομιακούς" τύπους σαν κι εμένα (μια και εσείς οι καναπεδάτοι είστε πιο γκλαμουράτοι), ο άκρατος εγωισμός και η μανία σου να αποδείξεις ότι κάτι είσαι, σε εξέθεσε ως προς τις δεσμεύσεις σου.
Ωστόσο, επειδή δεν έχω λόγο να σε αντιπαθώ (ασχέτως αν μου αρέσει να σε τρολλάρω), σε παραπέμπω στα εξής:1)Την ανακοίνωση της ΔΙΣ της 7ης Ιουνίου 2012, 2)Την εκκλησιαστική ιστορία που βρίθει από ληστρικές συνόδους αποδεικνύοντάς μας, ότι οι τοπικές σύνοδοι δεν είναι αλάθητες 3)Τα πατερικά κείμενα περί ησυχίας και ταπεινής υπακοής που κορδόνεσαι πως έχεις. Αλήθεια, μια ματιά στα κείμενά σου, θα έκανε και τον μεγαλύτερο θαυμαστή σου να γελάσει, αν τα παραλληλίσει με την δήθεν ησυχία και ταπεινή υπακοή...

Ανώνυμος είπε...

και παλι στην αχαριν με τον Χαρη στιχομυθια
(α)Χαρη, το ποιος τρολλαρει ποιον ειναι, θεωρω, υπο συζητησιν και τα ορια δυσδιακριτα. οποτε μη χαιρεσαι και μην αυταπατασαι. τουλαχιστον, οπως σε εχω πολλακις συλλαβει να επαναλαμβανεις, γελας με τα κειμενα μου και αυτο ειναι καλο για σενα, να εκτονωνεις λιγο την επιθετικη κακοτητα που εκπεμπεις χωρις σοβαρες αιτιες. και παμε αμεσως σε οσα θετεις:
1) με παραπεμπεις στο ανακοινωθεν της Συνοδου. γιατι; για να ξαναδω τη σιβυλλικη προτροπη για αποδοκιμασια; και ετσι να ειναι, πού αναφερει οτι μπορει ενας Ιεραρχης να αυτονομηθει στην αντιδραση του
2)ειπα εγω οτι οι τοπικες συνοδοι ειναι αλαθητες; πολλες φορες, ακομα και οι οικουμενικες ειναι ληστρικες, οποτε δεν σε πιανω γιατι το αναφερεις.
3) τελος, αναφορικα με την υπακοη σε μια "μη αλαθητη" συνοδο. να ξερεις, οταν κανεις υπακοη στα "λαθη"της Εκκλησιας, δε σε κρινει ο Θεος. αντιθετα, σε κρινει οταν αυτονομεισαι απο αυτην κατα το δοκουν. διαβασε σχετικες ιστοριες με την 'λαθεμενη'και "παραλογη" μοναχικη υπακοη και θα το πιασεις, εκτος αν αυτα για σενα συνιστουν ψιλα γραμματα. ελπιζω ομως οτι απο τη συζητηση αυτη κατι θα εχεις αποκομισει, εστω και αν εσυ, ως ρητα το εδηλωσες αυτοεκτιθεμενος, "παιζεις"με τον υποφαινομενο και δε σε νοιαζει η αληθεια των πραγματων. επανερχομαι λοιπον. κανε εσυ υπακοη στην Εκκλησια και ασε να φωνασκουν οι ΓΟΧ και οσοι αλλοι και να αυτονομουνται, με τους οποιους υπονοεις οτι δεν εχεις καμια σχεση. δεν εχει τη δικη σου αναγκη ο Θεος. αυτο ειναι ταπεινωση αληθης και γνησια. αλλωστε πλειστοι οσοι αγιοι μας εδειξαν το δρομο της υπακοης ακομα και στο λαθος και στην αδικια.
κλεινω με κατι που μαλλον θα ξαναδειξει τον εγωισμο μου: μπορει να αθετησα την υποσχεση μου να σιωπησω και να ετσι να θεωρεις οτι εξετεθην λογω εγωκεντρισμου και μανιας. μ'αρεσει ομως πολυ το παιχνιδι γατας και ποντικου, ειδικα οταν ενα εκ των δυο αυτων ζωντανων απο το ζαλισμα εχει αποπροσανατολιστει και νομιζει οτι βρισκεται στη θεση του αλλου. προσχες λοιπον, αδελφε, τις δηλωσεις σου...
Κ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

ΑΝΤΕ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΑΚΡΗ.........

Related Posts with Thumbnails