Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

ΟΙ ΜΕΘΟΔΟΙ ΤΩΝ ''ΑΜΙΑΝΤΩΝ" ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΑΛΛΗΣ ΑΠΟΨΗΣ



TΑ «TΕΑ PARTY» TOΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ
Του Μ. Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Τσέτση

Όταν προ διετίας ο χαρισματικός Barack Obama, πήρε στα χέρια του τις τύχες των ΗΠΑ έπειτα από μια πρωτοφανή στα αμερικανικά χρονικά προεκλογική εκστρατεία, ένας άνεμος αισιοδοξίας άρχισε να πνέει όχι μόνο στην υπερατλαντική αυτή χώρα, αλλά και σε όλη την υφήλιο. Διότι με τον πειστικό (και όχι ξύλινο) λόγο του, την σαφή τοποθέτησή του σε θέματα που αφορούσαν πολλά χρονίζοντα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα της χώρας του, την άνευ περιστροφών εκφρασθείσα πρόθεσή του να συμβάλει στη δημιουργία ενός νέου πολιτικού ήθους στις διεθνείς σχέσεις, αλλά και την δηλωθείσα βούλησή του να βγάλει την Αμερική από τα αδιέξοδα που η ίδια είχε δημιουργήσει στην Μέση Ανατολή και την Ασία, ο Obama έδινε ελπίδες πως κάτι θα άλλαζε. Τόσο στην χώρα του, όσο και σ΄ολόκληρο τον κόσμο.
Δυσαρεστημένοι από την άνοδο του προοδευτικού Δημοκράτου Οbama στον Προεδρικό θώκο των ΗΠΑ, υπήρξαν οι Ρεπουμπλικάνοι. Mάλιστα δε η ακροδεξιά πτέρυγα του Κόμματος αυτού, η οποία αμέσως τον έβαλε στο στόχαστρο, με σκοπό να απαξιώσει τόσο τον ίδιο προσωπικά, όσο και την καινοτόμο πολιτική του εντός και εκτός Αμερικής. Ως μέσο δε για την διάβρωσή του, επινοήθηκαν τα γνωστά «Tea party», στα οποία πρωτοστατεί, δίκην ηγερείας, η αποτυχούσα στις Προεδρικές εκλογές υποψήφια Αντιπρόεδρος, η αστοιχείωτη και λιποβαρής τον νουν Sarah Palin, (που μέχρις εσχάτων νόμιζε πως η Αφρική είναι χώρα και όχι ήπειρος)!
Βασικός στόχος του ιδιότυπου αυτού «φόρουμ» είναι η διάσωση και προστασία, με κάθε τρόπο, των «παραδοσιακών αξιών» της αμερικανικής κοινωνίας, που, καθώς υποστηρίζεται, κινδυνεύουν να πληγούν ανεπανόρθωτα από τις πολιτικές επιλογές και τις κοινωνικές ρυθμίσεις τού «αφρικανικής προελεύσεως», «αριστεριζουσών τάσεων» και «μουσουλμανικών καταβολών» (και ας είναι βαπτισμένος Χριστιανός) νέου Αμερικανού Προέδρου και της Κυβερνήσεώς του.
Προσφιλής μέθοδος της Palin και των περί αυτήν οπαδών στην προσπάθεια διαβρώσεως του Obama και του Κόμματός του, είναι η στοχοποίηση των «αντιπάλων». Έτσι, από τη μια, με την κυκλοφορία ενός καταλόγου πολιτικών προσωπικοτήτων του Δημοκρατικού Κόμματος, και την δημοσίευση, από την άλλη, ενός γεωγραφικού χάρτου που εντόπιζε Αμερικανικές πόλεις και Πολιτείες στις οποίες υποτίθεται ότι πολιτεύονται «οι αντίπαλοι» που πρέπει να υπονομευθούν, στήθηκε ένα σενάριο προγραφών. Συνέπεια της επιθετικής αυτής πολιτικής επιλογής; Τα γνωστά αιματηρά επισόδια πρό τριών εβδομάδων στην Αριζόνα, με εξι νεκρούς και μια βαρειά τραυματισμένη Δημοκρατική πολιτική αντίπαλο, την Gabrielle Giffords, μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων, το όνομα της οποίας περιλαμβανόταν, φυσικά, στον προαναφερθέντα κατάλογο.
Με αφορμή όσα ελέχθησαν ανωτέρω, θα τεθεί ίσως τό ερώτημα περί του ποιά σχέση μπορεί να έχουν τα πολιτικής υφής Tea Party της Palin με τον δικό μας Εκκλησιαστικό χώρο; Απολύτως καμιά, ως πρός το «πολιτικώς ζητούμενο». Μεγάλη όμως, ως προς την μέθοδο καταρρακώσεως και εξαφανισμού του «άλλου». Μήπως αυτήν ακριβώς την μέθοδο δεν μετέρχονται, με πολλή μαεστρία μάλιστα, ημέτεροι κληρικοί και λαϊκοί, οι οποίοι θεωρούντες εαυτούς μοναδικούς ταμιούχους και εκφραστές της Ορθοδοξου Πίστεως, στιγματίζουν και λοιδορούν όσους έχουν μια διαφορετική από αυτούς θεολογική αντίληψη; Που απαξιώνουν όσους έχουν μιαν άλλη άποψη περί του πώς και «με ποιά γλώσσα» η Ορθοδοξία θα μπορούσε σήμερα να παράσχει μαρτυρίαν Χριστού, μέσα στην ολονέν και περισσότερο εκκοσμικευόμενη σύγχρονη κοινωνία;
Διατρέχοντας κανείς άρθρα και μελέτες σε εφημερίδες και περιοδικά, ή σχόλια επώνυμων, ψευδώνυμων και ανώνυμων (άρα ψοφοδεών) «μπλογκομανιακών» στο διαδίκτυο, ακούοντας όμως και «φιλιππικούς» εναντίον Εκκλησιαστικών προσωπικοτήτων, οι οποίοι εκτοξεύονται με περισσή έπαρση σε ραδιοφωνικές εκπομπές, σε αίθουσες ή σε ενοριακά αρχονταρίκια, δεν έχει καμιά δυσκολία στο να διαπιστώσει ότι το σύνδρομο Palin λειτουργεί ως άριστα και στον δικό μας Εκκλησιαστικό χώρο! Είναι μήπως ψέμμα ότι, από καιρό ήδη, έχουν προγραφεί Πατριάρχαι, Αρχιεπίσκοποι, Μητροπολίται, καθηγηταί, κληρικοί ή λαϊκοί θεολόγοι; Ή δεν είναι αλήθεια ότι ουκ ολίγες πόλεις και πολιτείες της καθ΄ημάς Ανατολής, μπήκαν στο στόχαστρο των αυτόκλητων αυτών «υπερμάχων» της πίστεώς μας (χωρίς καν να έχει δημοσιευθεί κάποιος γεωγραφικός χάρτης τύπου Palin!); Όπως π.χ. η Κωνσταντινούπολις, το Βελιγράδι, η Λευκωσία, τα Τίρανα, ο Βόλος, η Καλαμάτα, το Κουόπιο, η Γενεύη, ενίοτε η Αθήνα, που θεωρούνται ως οι πόλεις εκείνες όπου κατεργάζεται η νόθευση της Ορθοδοξίας;
Τοιουτοτρόπως, βάλλονται ο Οικουμενικός Πατριάρχης επειδή χωρίς φόβο και πάθος ανοίγεται στον κόσμο και προωθεί τον διαχριστιανικό, διαθρησκειακό και διαπολιτισμικό διάλογο˙ ο Κύπρου επειδή δέχθηκε τον Πάπα και φιλοξένησε την Θεολογική Ἐπιτροπή Διαλόγου Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών˙ ο Αλβανίας επειδή συμμετέχει ενεργά σε διαχριστιανικά και διαθρησκειακά φόρα˙ οι Δημητριάδος και Μεσσηνίας επειδή καταβάλλουν προσπάθειες για να βγει η ορθόδοξη θεολογική σκέψη από την σημερινή της αποτελμάτωση˙ ο Περγάμου για όσα λέγει περί του Πρωτείου του Πάπα και της φύσεως του Ορθοδοξο-Ρωμαιοκαθολικού Διαλόγου˙ ο Σερβίας και η περί αυτόν Ιερά Σύνοδος λόγῳ του ότι καθήρεσαν, (διά λόγους που εκείνοι γνωρίζουν), ένα σέρβο Επίσκοπο, «επειδή είναι μπροστάρης στον αντι-οικουμενιστικό αγώνα»! [ Ο οποίος, σημειωτέον, δεν φαίνεται να ήταν και τόσο «αντι-οικουμενιστής», μιας και διαρκούσης της κρίσεως του Κοσσυφοπεδίου, ουδένα είχε συνειδησιακό πρόβλημα να δεχθεί την βοήθεια που του προσέφεραν φορείς της «Παναιρέσεως του Οικουμενισμού» για την συντήρηση Ναών, Μονών και Ιδρυμάτων της Επαρχίας του]!
Από την κριτική όμως των «αμιάντων» αυτών ορθοδόξων δεν έμειναν άθικτοι και άλλοι Αρχιερείς. Όπως ο Σύρου, λ.χ., επειδή, καλώς ποιών, επέλεξε την ειρηνική συμβίωση με το Ρωμαιοκαθολικό στοιχείο της Επαρχίας του ή ο Αλεξανδρουπόλεως, λόγῳ μιας ανθρώπινης ποιμαντικής του χειρονομίας κατά την έναρξη των πρόσφατων παρα-Ολυμπιακών αγώνων. Καθώς δεν απέφυγε τους μύδρους των «καθαρών» και ο αείμνηστος Αθηνών Χριστόδουλος, όταν προ ετών δέχθηκε τον Πάπα και απήγγειλε μαζί του την Κυριακή Προσευχή στον Άρειο Πάγο˙ ή ακόμη προσφάτως, ο Μέγας Αρχιδιάκονος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, επειδή είπε αλήθειες που δεν ήχησαν ευχάριστα σε κάποια ώτα.
Το πρόβλημα δεν έγκειται στο τι λέγουν οι διάφοροι εκφραστές του σημερινού ζηλωτικού Ορθόδοξου κινήματος. Εχουν κάθε δικαίωμα να εκφέρουν την γνώμη τους στα πλαίσια ενός ενδο-εκκλησιαστικού διαλόγου. Το πρόβλημα είναι πώς τα λένε και με ποιά πρόθεση τα λένε. Πρόβλημα είναι τα μέσα που μετέρχονται για να επιτύχουν τους στόχους τους. Πρέπει να συνειδητοποιήσουν οι άνθρωποι αυτοί ότι με τον τρόπο που εκφράζονται «ρίχνουν λάδι στη φωτιά». Αν κάμουν τον κόπο να ρίξουν μια ματιά στον ιστοχώρο, θα δουν τι είδους ανισόρροπους φανατικούς τροφοδοτούν με τα γραφόμενα και λεγόμενά τους. Θα πρέπει δε να είναι προσεκτικοί οσάκις αποστέλλουν οπαδούς, δίκην καταδρομέων, σε Ναούς, Πανεπιστήμια και Εκκλησιαστικές δικαιοδοσίες της αλλοδαπής, προκειμένου να «προστατεύσουν» την Ορθοδοξία από τους πλήττοντας αυτήν! Διότι στις «αποστολές» τους αυτές δεν αποκλείεται μια μέρα να παρεισφρήσει κανένας ανεγκέφαλος «κομάντος» και προβεί σε κάποια ειδεχθή πράξη, όπως έγινε πρόσφατα στην Αριζόνα. Τότε, όμως, τους σήμερον κρίνοντας και κατακρίνοντας θα κρίνει ο Δικαιοκρίτης Θεός.

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια, εξαιρετικό κείμενο που πρέπει να προωθηθεί. Μακάρι να προβληματιστούν και όσοι θεσμικοί εκκλησιαστικοί παράγοντες στη χώρα μας εξέθρεψαν ή και εκτρέφουν φαινόμενα φανατισμού, τα οποία γεννούν συμφορές για την Εκκλησία.

Ανώνυμος είπε...

Παντού εχθρούς βλέπεις κι εσύ...

Ανώνυμος είπε...

Mπορεί η υπεράσπιση της αλήθειας να είναι φανατισμός;

Παναγιώτης Τελεβάντος είπε...

Ακομη ένα κείμενο θεολογικής απαιδευσίας από τη γνωστή οικουμενιστική χείρα του Μεγάλου πρωτοπρεσβύτερου π. Γεώργιου Τσέτση.

Πότε προσπαθεί να πείσει ότι οι συμπροσευχές επιτρέπονται και πότε ότι όποιοι υπερασπίζονται την πίστη τους είναι φονταμενταλιστές.

Ανώνυμος είπε...

Αναρωτιέμαι, πιστεύει στο Θεό ο Τσέτσης;
Και σε ποιό Θεό;
Της Πανθρησκείας που φτιάχνουν;

Ανώνυμος είπε...

Μπορεί κάποιος να μου πεί γιατί δεν γνωρίζω, μάλλον ο π.Γεώργιος θα γνωρίζει, από την εποχή του σχίσματος και την απομάκρυνση της δυτικής "εκκλησίας;" έγιναν η όχι, και αν ναι, ποιες και πως; προσπάθειες διαλόγου; Για ποιες προσπάθειες μας ομιλεί ο πατήρ; και γιατί αυτός να έχει λόγο και όχι και οι άλλοι; μήπως ξεχνάμε ότι οι μεγαλύτεροι αιρετικοί ήταν και ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΣ;

Ανώνυμος είπε...

"η αστοιχείωτη και λιποβαρής τον νουν Sarah Palin, (που μέχρις εσχάτων νόμιζε πως η Αφρική είναι χώρα και όχι ήπειρος)!"
Ας ελπίσουμε η εν λόγω κυρία ότι γνωρίζει τουλάχιστον που ακριβώς ευρίσκεται το Everest...φοβούμαι μήπως νομίζει ότι βρίσκεται στο Κολωνάκι..!!!!

Ανώνυμος είπε...

Αναρωτιέμαι, πιστεύει στο Θεό ο Τσέτσης;
Και σε ποιό Θεό;
Της Πανθρησκείας που φτιάχνουν;

31 Ιανουαρίου 2011 8:30 μ.μ.

@@@
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ Ο ΤΣΕΤΣΗΣ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΤΗΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΤΟ ΘΕΟ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΠΟΡΩ ΑΠΕΧΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΘΕΟ. ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΣΕ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΘΕΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΠΕΡΙ ΘΕΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙ Η ΚΑΘΕ ΕΠΟΧΗ ΔΗΛΑΔΗ ΣΕ ΕΝΑ ΜΥΘΟ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΕΞΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ.

Ανώνυμος είπε...

πω πω ρεπαιδιά! τι νεολογισμοί (λέξεις)ειναι αυτοί; που την βρήκες ρε φιλε την "εξαντικειμενικευση"; ο Χριστός και Η Παναγία!....θεολόγος είσαι;

Ανώνυμος είπε...

@2 Φεβρουαρίου 2011 3:04 μ.μ.
Διάβασε λιγάκι τον μακαριστό Μέγα της Θεολογίας Καθηγητή Κων/νο Παπαπέτρου(Αρβανίτικο κεφάλι&μυαλό....) και θα καταλάβεις!!! Θα δείς εκεί σχετικά με το μύθο-τη δογματιστική μεταφυσική της θρησκείας(δυτικός μεσαίωνας)-και την εποχή του κριτικού λόγου, ώστε άνετα να ξεχωρίσεις τον "θρησκευτικό θεό" από το Άπειρον και Ακατάληπον Θείον(φιλοσοφικά το "όλως άλλο") που αποκαλυπτικά ερμήνευσε ο Άγ. Δαμασκηνός και η των Μεγάλων Πατέρων χορεία! Με την ευκαιρία μάλιστα της προλαβούσης εορτής των Χριστιανικών&Ελληνικών Γραμμάτων, διάβασε τον λόγο του αειμνήστου Παπαπέτρου στους Τρείς Ιεράρχες με τίτλο "Πίστη και Γνώση". Εξεφωνήθη στη Μεγάλη Αίθουσα Τελετών του Παν/μίου Αθηνών και ευρίσκεται δημοσιευμένος στην επιστημονική επετηρίδα του αυτού Παν/μίου. Όταν φθάσεις στα γνωρίσματα 'η χαρακτηριστικά του "μύθου" θα εκπλαγείς διότι θα αναγνωρίσεις σε αυτά ποικιλόμορφη "θρησκευτικότητα" των ημερών μας.... η οποία θέλει να αντικαταστήσει την καθολική Αλήθεια της Εκκλησίας. Η Αλήθεια αυτή -οποία ευτυχής συγκυρία- αποκαλύφθηκε και πάλι, σαν σήμερα ακριβώς- ως σημείο αντιλεγόμενο "Θεός ων και Παιδίον", σε έναν ηλικιώτη πρεσβύτη και μία ανθωμολογηθείσα τω Κυρίω τυφλή προφήτιδα.... και οι δύο σηματοδότησαν στην ιστορία την ορθή κατεύθυνση κατανόησης και "θέας" των πραγμάτων της πίστης, ιδόντες "τοις αισθητοίς οφθαλμοίς" το σωτήριον Αυτού. Χρόνια Πολλά!

Ανώνυμος είπε...

συγνωμη ανωνυμε 4.44. εγω αναφέρθηκα σε καποιες λέξεις του κειμενου προηγουμενου σχολιαστή.σσε τι θα με βοηθήσει η ανάγνωση των κειμένων που αναφέρεις;

Ανώνυμος είπε...

Για όσους θεολογούν ισχύει ὁ λόγος του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου :

"Καθαρθῆναι δεῖ πρῶτον, εἶτα καθᾶραι∙ σοφισθῆναι καί οὕτω σοφίσαι∙ γενέσθαι φῶς καί φωτίσαι∙ ἐγγίσαι Θεῷ καί προσαγαγεῖν ἄλλους∙ ἁγιασθῆναι καί ἁγιᾶσαι"

και του Μ. Βασιλείου:

"Όλοι πρέπει να αρκούνται σε ό,τι έχει διατυπωθεί στην εκκλησία, στον απλό λόγο της Γραφής και της αρχαίας Παραδόσεως"(Επιστ.258).

Ανώνυμος είπε...

@2 Φεβρουαρίου 2011 8:28 μ.μ.
Έχεις κενά στην κατανόηση της φιλοσοφικής(και της θεολογικής μάλλον) ορολογίας..μελέτησε τα κείμενα που σου προτείνω...

Ανώνυμος είπε...

Αν ο κ Τσέτσης και η "ισχυρή" παρέα του θεωρούν τόσο απειλητικές τις διαφορετικές φωνές και προσπαθούν με τόση μανία να τις καταπνίξουν, πώς ισχυρίζονται ότι είναι ανοιχτοί στον διάλογο;
Γιατί εκτός από ανυπόστατες συκοφαντίες, αντιχριστιανικά ταμπελάκια και έλλειψη επιχειρημάτων, δεν βλέπω και τίποτα περισσότερο... εκτός και αν οι ατυχείς πολιτικοί παραλληλισμοί θεωρούνται από μερικούς επιχειρήματα. Τότε δυστυχώς έχουν ατυχήσει, γιατί δεν έχουν καταλάβει ότι "άλλοι οι όροι της Εκκλησίας και άλλοι οι όροι της Βασιλείας" (Μ. Αθανάσιος).

Πέτρος

Related Posts with Thumbnails