Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011

ΔΥΝΑΜΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ "ΚΑΙΡΟΥ" ΠΡΟΣ ΔΙΓΛΩΣΣΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΣ



O Πανελλήνιος Θεολογικός Σύνδεσμος ΚΑΙΡΟΣ για την αναβάθμιση της θρησκευτικής εκπαίδευσης με ανακοίνωσή του προσάπτει στην Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ), αφ' ενός μεν "διγλωσσία" σχετικά με το θέμα του χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών, αφ' ετέρου δε "υποκρισία" στο ζήτημα της μη συμμετοχής μελών της στην Επιτροπή για τη σύνταξη νέων προγραμμάτων σπουδών στην υποχρεωτική (Δημοτικό - Γυμνάσιο) εκπαίδευση, καθώς όπως υποστηρίζεται ουδείς εκ των μελών της ΠΕΘ που σήμερα διαμαρτύρονται υπέβαλε αίτηση συμμετοχής, στο πλαίσιο ανοικτής πρόσκλησης που είχε απευθύνει δημόσια από τον Ιούνιο του 2010 το υπ. Παιδείας.
Στο τέλος του σχετικού κειμένου, που συντάχθηκε με αφορμή μια επιστολή διαμαρτυρίας της ΠΕΘ προς το Υπουργείο Παιδείας και άλλες δημόσιες τοποθετήσεις της, τα μέλη της Διοικούσας Επιτροπής του ΚΑΙΡΟΥ συμπαρίστανται δικαίως στον θεολόγο Σταύρο Γιαγκάζογλου και καταδικάζουν κατηγορηματικά - επιτέλους - "το άθλιο μείγμα λαϊκισμού και μισαλλοδοξίας που εκμαυλίζει συνειδήσεις" που υπερπερισσεύει στον δημόσιο και εκκλησιαστικό λόγο:
Η προσωπική επίθεση στον Σύμβουλο των Θεολόγων του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου κ. Σταύρο Γιαγκάζογλου και η επιχείρηση σπίλωσης του έργου του είναι προφανές ότι, ενώ τον περιέχει και τον στοχοποιεί, τον υπερβαίνει κατά πολύ. Αυτό που καίρια επιχειρείται να βληθεί είναι το πνεύμα που κομίζει και υπηρετεί: της έντιμης, διακριτής και δημιουργικής σύνθεσης -σε ένα τόσο νευραλγικό πεδίο, όπως αυτό της δημόσιας θρησκευτικής εκπαίδευσης- με στόχο την ανάκτηση της χαμένης αξιοπρέπειας ενός μαθήματος, που κάποιοι θερμόαιμοι υπερασπιστές του -ίσως και ανεπίγνωστα- το καθιστούν γραφικό, συρρικνωμένο, καχεκτικό, αναντίστοιχο με την εποχή του, κι εντέλει απόν ή εξοβελιστέο από το δημόσιο χώρο...
Σε μια εποχή που βρισκόμαστε όλοι -ατομικά και συλλογικά- αντιμέτωποι με τη διεθνή απαξίωση της πατρίδας μας και το φάσμα μιας πολυδιάστατης χρεοκοπίας να στέκει απειλητικό εμπρός μας, αναρωτιόμαστε: τι άλλο θα πρέπει να συμβεί, για να τολμήσουμε να αντικρίσουμε τον εαυτό μας -ατομικό και συλλογικό- όπως πράγματι είναι; Μέχρι πότε θα αναπαράγουμε αυτό το κράμα μεγαλομανίας και μειονεξίας που συνθέτει την περίφημη «νεοελληνική μας ταυτότητα»; Μέχρι πότε θα κυριαρχεί στο δημόσιο λόγο αυτό το άθλιο μείγμα λαϊκισμού και μισαλλοδοξίας που εκμαυλίζει συνειδήσεις; Μέχρι πότε οι πνευματικοί θεσμοί και οι επιστημονικές ενώσεις θα ασκούνται υποκριτικά στη διγλωσσία, προδίδοντας έτσι και το πνεύμα και την επιστήμη που εκπροσωπούν; Πότε, επιτέλους, θα ξαναβρούμε το χαμένο νόημα, εκείνο το χαμένο κέντρο;
Ολόκληρο το σχετικό κείμενο με τίτλο: Αναζητώντας το χαμένο νόημα, ένα χαμένο κέντρο... διαβάστε εδώ.

Αλλά ο ΚΑΙΡΟΣ φαίνεται πως έχει αποφασίσει - πολύ σωστά! - να μην αφήνει ασχολίαστο ο,τιδήποτε τον συκοφαντεί και τον προσβάλλει και γι' αυτό απηύθηνε επιστολή προς την εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος, η οποία έχει πάρει εργολαβία την υπεράσπιση της Ορθοδοξίας, με αφορμή απαράδεκτες αναφορές της εφημερίδας στην δράση του ΚΑΙΡΟΥ. Σημειώνουν πολύ εύστοχα τα μέλη της Διοικούσας Επιτροπής, μεταξύ άλλων:
Είναι απορίας άξιον, ότι άνθρωποι που υπερασπίζονται την Ορθοδοξία σθεναρώς, δεν υπερασπίζονται εμπράκτως και την Ορθοπραξία. Ασφαλώς, το δικαίωμα της κριτικής είναι αναφαίρετο για όλους, αλλά με ποιους όρους; Είναι δυνατόν μια διαφορετική άποψη να αντιμετωπίζεται μονίμως ως πεπλανημένη; Που επιστρέφουμε με παρόμοιες αντιλήψεις και πρακτικές; Έχουμε καταστήσει σαφές ότι ο «ΚΑΙΡΟΣ» δεν ενδιαφέρεται να συμμετέχει σε ένα διάλογο, που διεξάγεται με συνθήματα και δεν περιέχει θέσεις ή προτάσεις, διατυπωμένες με νηφαλιότητα και σοβαρότητα.
Πιστεύουμε πως θα συμφωνήσετε ότι οποιαδήποτε κριτική δεν δικαιολογεί παρόμοια ολισθήματα, εφόσον σπιλώνονται αδίκως και αναιτίως υπολήψεις και μειώνονται συνειδήσεις ανθρώπων, που και στον αρθρογράφο σας, είναι εν πολλοίς άγνωστοι.
Η σπίλωση των ανθρώπων που κομίζουν διαφορετική άποψη είναι συνήθης πρακτική των "σούπερ ορθοδόξων". Ολόκληρη την επιστολή διαβάστε εδώ.
Στον ...ανορθόδοξο Ορθόδοξο Τύπο απαντάει δεόντως με μια υπέροχη επιστολή του και ο Γιώργος Παπαδόπουλος, μέλος της Δ.Ε. του Καιρού. Και επισημαίνει εμφαντικά το αυτονόητο, που και η Ιδιωτική Οδός εξ αρχής υποστηρίζει ολόψυχα:
Είναι καιρός πλέον να αντιληφθεί ο Ο.Τ. και όσοι ασπάζονται με ευλάβεια τις θέσεις του αλλά δυστυχώς και τις πρακτικές του ότι οι ιεροεξεταστικές μέθοδοι έχουν παρέλθει προ πολλού• δεν είναι νοητό οι άνθρωποι που μάχονται τον Παπισμό και τα δεινά του να «υιοθετούν» τις πρακτικές του από το αλήστου μνήμης κακό παρελθόν του. Στο σύγχρονο κόσμο δεν καίνε πλέον πυρές για «αιρετικούς»• στον ορθόδοξο κόσμο δεν άναψαν ποτέ• δεν θα επιτρέψουμε να ανάψουν τώρα.
Ολόκληρη την επιστολή του θεολόγου - φιλολόγου Γιώργου Παπαδόπουλου διαβάστε εδώ.

Αλλά ο Γιώργος Παπαδόπουλος απάντησε καταλλήλως και στον διαχειριστή του ιστολογίου Θρησκευτικά, ο οποίος επίσης θεωρεί εαυτόν σεσωσμένον και τους εκφράζοντας διαφορετική από τη δική του άποψη μιάσματα. Κατακλείοντας την σχετική επιστολή του ο Γ. Παπαδόπουλος γράφει, ερμηνεύοντας τη σιωπή πολλών θεολόγων απέναντι σε προκλητικές συμπεριφορές:
Ελπίζουμε να αντιληφθεί ο καταγγέλλων και ασυστόλως κατακρίνων συνάδελφος, τους πάντες και τα πάντα, αιρόμενος υπεράνω όλων ως έχων το αλάθητο, επειδή δεν στερείται της κοινής τουλάχιστον ευφυΐας, ότι η σιωπή πολλών, που κατηγορεί χωρίς να τους γνωρίζει, που συκοφαντεί χωρίς να ελέγχει τις πληροφορίες του, που μειώνει χωρίς να ενδιαφέρεται για το ήθος που συγκροτεί απέναντι ακόμη και στους μαθητές του, δεν συνιστά αδυναμία απάντησης ή απεμπόληση του δικαιώματος άμυνας, αλλά μόνο συνειδητή επιλογή, για τη διατήρηση χαμηλών τόνων σε μια ιδεολογική αντιπαράθεση, η οποία όταν στερείται κανόνων διεξαγωγής, προσβάλλει τουλάχιστον την ίδια τη δημοκρατία, αφού μόνο χάρη σ’ αυτήν διεξάγεται ελεύθερα και δι’ όλων των μέσων.

4 σχόλια:

Παναγιώτης Τελεβάντος είπε...

Τέλεια εφαρμογή του ρητού είπε ο γάιδαρος του πετεινού κεφάλα.

Πέλεκυς εξ Αστορίας είπε...

Χαράς πληρούμεθα ελλογιμώτατε Κύριε Τελεβάντε, οσάκις σχόλιον ορώμεν κατατεθέν υπό της Υμετέρας Ελλογιμότητος. Γνωστός μεν τυγχνάνει τοις πέρασι της υπό τον ήλιον η Υμετέρα σπανίζουσα ικανότης του εννοείν και αντιλαμβάνεσθαι τα λεχθέντα και γραφέντα, καθίσταται δε έτι προδηλεστέρα εκ των υμετέρων περινουστάτων ρημάτων. Αναμιμνήσκοντα άπασι το ρηθέν υπό φιλοσοφούντος τινός το πάλαι, τινί εδείκνυτο ποτέ η σελήνη, ο δε τον δείκτην του δεικνύοντος εώρα. Είωθεν γαρ περί ενός εκάστου, τα κατά την εαυτού αντιληπτικήν επάρκειαν αντιλαμβάνεσθαι και εννοείν. Ευρεθείη η γραφίς Σου, κράτιστε Κύριε Τελεβάντε, ευρεθείη η γραφίς Σου πάσι τοις θεολογο-κουλτουριαραίοις, η δεξιά Σου εύροι πάντας τους οικουμενιστάς και βλασφήμως καιρο-θεολογούντας! Η γραφίς Σου κάλαμος γραμματέως οξυγράφου! Έντεινε ουν και κατευοδού και βασίλευε και την κάλαμόν Σου ως εικότως ίππευε!

Φραγκο(τε)λεβαντίνος είπε...

¨Είπε ο γάιδαρος ΤΟΥ ΠΕΤΕΙΝΟΥ (!!!) κεφάλα". Μωρέ μπράβο συντακτικό ο κουμπάρος ο Τελέβαντος! Πού να ξέρει τώρα ο δικός σου ότι το "είπε" εδώ έχει την έννοια "απεκάλεσε" και επομένως συντάσσεται όχι με με γενική (που θα είχε την έννοια "στον πετεινό"), αλλά με αιτιατική που έχει θέση κατηγορουμένου. Κατά τα λοιπά παριστάνει και το γραμματιζούμενο και το λόγιο (ντεμέκ...), αλλά όπως φαίνεται διαθέτει από φιλολογικής πλευράς (καλά, από θεολογικής ας μη συζητήσουμε...) ΚΟΚΟΡΟΥ ΓΝΩΣΕΙΣ.

Ανώνυμος είπε...

Είπε ο πετεινού του γάιδαρου κεφάλα, είπε του κεφάλα ο γάιδαρου πετεινό, είπε ο καφάλα του πετεινου γάιδαρο, είπε ο γαϊδάρου του πετεινού κεφάλα, είπε ο πετεινός του κεφάλα γάιδαρου. Να πάρει η ευχή, μπερδεύτηκα...
Πάντως, όποιος είπε κεφάλα του Τελεβάντου, θα τον μαλώσω πολύ!

Related Posts with Thumbnails