Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

Ο Μ. ΑΡΧΙΔΙΑΚΟΝΟΣ ΤΗΣ Μ.τ.Χ.Ε. ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟ π. ΘΕΟΦΑΝΗ ΤΕΡΖΗ



π. Θεοφάνης Τερζῆς
Ὑπόδειγμα ἐκκλησιαστικοῦ ἤθους

Του Μ. Αρχιδιακόνου κ. Μαξίμου

Μετά τῆς κατ’ ἄνθρωπον θλίψεως ἐπληροφορήθην τήν πρός Κύριον ἐκδημίαν τοῦ π. Θεοφάνους Τερζῆ, ἑνός ἐκ τῶν ἀξίων λειτουργῶν τοῦ Ὑψίστου, τόν ὁποῖον εἶχον τήν ἀπό Θεοῦ εὐλογίαν νά γνωρίζω καί νά τόν διακονήσω εἰς τό Ἱερόν Θυσιαστήριον.
Δέν θά παραθέσω τήν βιογραφίαν τοῦ ἐκλιπόντος κληρικοῦ, ἄλλωστε ἤδη ἐγράφησαν τά δέοντα εἰς τόν ἠλεκτρονικόν τύπον, ἀλλ’ ἐπιθυμῶ νά ἐπικεντρώσω τό ταπεινόν μου ἀφιέρωμα εἰς πτυχάς τοῦ βίου του καί νά ἐξάρω ταύτας, πρός παραδειγματισμόν καί οἰκο- δομήν πάντων ἡμῶν τῶν νεωτέρων κληρικῶν.
Ὁ π. Θεοφάνης ἦτο ἡ συνέχεια εἰς τήν ἁλυσίδα τῶν κληρικῶν ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι εἶχον, λόγοις τε καί ἔργοις, τό ἐκκλησιαστικόν ἦθος, καί οὕτως ἐδημιούργησαν ἦθος δι’ ἡμᾶς τούς νεωτέρους κληρι- κούς. Δέον νά σημειωθῇ ὅτι εἰς τήν διαμόρφωσιν τοῦ ὅλου ἤθους τοῦ ἐκδημήσαντος συνετέλεσε καί τό γεγονός ὅτι οὗτος κατήγετο ἐξ ἱερατικῆς οἰκογενείας.
Ἁπτά τεκμήρια τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ του ἤθους ἦσαν ἡ λειτουργική του ζωή καί ἡ ἐν γένει ἐκκλησιολογική του συμπεριφορά.
Ὡς λειτουργός ὁ π. Θεοφάνης, ἦτο οὐχί μόνον ὑποδειγματικός, ἀλλά ὑπόδειγμα ὀρθῆς τελέσεως τῆς Θείας Λειτουργίας. Ἐνθυμοῦμαι ὅτι οὐδέποτε καί ἐπ’ οὐδενί λόγῳ μετεκινεῖτο κατά τήν τέλεσιν τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν καί τῆς Θείας Μυσταγωγίας. Οἱ βηματισμοί του μεμετρημένοι, τό ὕφος του ἱεροπρεπές, τό παράστημά του λίαν ἀριστοκρατικόν. Ἐδίδετο ἡ ἐντύπωσις ὅτι ἐλειτούργει Ἀρχιερεύς! Πόσοι ἐκ τῶν ἐνοριτῶν τοῦ ἱστορικοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγίου Δημητρίου Πατρῶν δέν ἐνθυμοῦνται τήν ἐπιβλητικήν φωνήν του, ὅτε κατά τήν ἐπιστροφήν τῆς περιφορᾶς τοῦ Ἐπιταφίου ἐξεφώνει ἐνώπιον τοῦ Ἱ. Ναοῦ τό «Ἄρατε πύλας οἱ Ἄρχοντες ἡμῶν...». Πόσοι ἐξ ἡμῶν δέν ἀπηλαύσαμεν τάς ὑπ’ αὐτοῦ τελεσθείσας Θ. Λειτουργίας καί ἄλλας Ἱεράς Ἀκολουθίας! Καί εἰς τήν καθημερινήν του ζωήν ὅτε εἰσήρχετο εἰς τόν Ἱ. Ναόν τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, τόν ὁποῖον ὡς γνωστόν, ἀνεκαίνισε μέ πολλήν καλλιέπειαν καί μόχθον, ἐφάνταζεν ὡς Ἀρχιερεύς. Ἐν μιᾷ λέξει, ἐπεβάλλετο εἰς πάντας! Ἐτύγχανε τῆς ἀπο- δοχῆς καί τοῦ σεβασμοῦ πάντων! Ὡς πνευματικός ἐχειραγώγησε ψυχάς εἰς Χριστόν! Ὁ ζῆλος τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου κυριολεκτικῶς κατέφαγε τόν π. Θεοφάνην. Ὁ Θεός τόν εἶχε προικίσει καί μέ διοικητικά χαρίσματα. Δέν εἶναι ἄλλωστε τυχαῖον τό γεγονός ὅτι ὁ π. Θεοφάνης ὑπῆρξε συνεργάτης τῶν ἀειμνήστων Μητροπολιτῶν Πατρῶν κυροῦ Κωνσταντίνου καί κυροῦ Νικοδήμου. Ἕνεκα ὅμως ἀσθενείας, ἀπῆλθε, δυστυχῶς, ἐκ τῆς ἐνεργοῦ ὑπηρεσίας, ἐν ἀκμῇ ἡλικίας. Κατά τήν περίοδον ταύτην ἕως τοῦ θανάτου αὐτοῦ, ἐπέδειξεν ὑπομονήν, δοξολογῶν τόν Κύριον.
Πλήν ὅμως τῆς χαρακτηριζούσης αὐτόν ἱεροπρεπείας καί σεμνότητος, ὁ π. Θεοφάνης ἐκινεῖτο καί ἀνέπνεεν ἐντός τῆς Ἐκκλησίας, ὡς ἀπαιτεῖ τό γνήσιον ἐκκλησιαστικόν ἦθος.
Ἔτρεφε βαθύτατον σεβασμόν πρός τούς ἐκκλησιαστικούς θεσμούς, ὡς διεπίστωσα εἰς κατ’ ἰδίαν συζητήσεις μετ’ αὐτοῦ, ἐν ἀντιθέσει πρός νεωτέρους κληρικούς, οἱ ὁποῖοι εὐκόλως καί ἀδιακρίτως καί ἐκ ζηλωτισμοῦ καί ἄλλων ἴσως ψυχοπαθολογικῶν αἰτίων κινούμενοι, κρίνουν ἅπαντας.
Ὁ νοῶν νοείτω!
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πατρῶν κ. Χρυσόστομος κατ’ ἀξίαν ἀπένειμε, λοιπόν, εἰς τόν ἐκδημήσαντα κληρικόν ἐκκλησιαστικόν ὀφφίκιον, τό ὁποῖον ἐδικαιοῦτο νά λάβῃ ὁ π. Θεοφάνης, παρά τό γεγονός ὅτι δέν διέθετε πτυχίον Θεολογίας.
Ἄς ἔχωμεν τήν εὐχήν του καί εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ἐνώπιον τοῦ ὑπερουρανίου Θυσιαστηρίου θά πρεσβεύῃ ὑπέρ πάντων ἡμῶν!
Ἐκφράζω τά θερμά μου καί εἰλικρινῆ συλλυπητήρια εἰς τήν ἐκλεκτήν οἰκογένειαν αὐτοῦ καί τούς λοιπούς συγγενεῖς.

+ ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος Μάξιμος - Φανάριον, 19-1-2010

φωτό: Ο π. Γερβάσιος Παρασκευόπουλος ιερουργών εις τον Ι. Ν. Αγ. Ταβιθά της Αναπλαστικής Σχολής με συλλειτουργούς τον μετέπειτα Μητροπολίτη Ύδρας Ιερόθεο Τσαντίλη, τον π. Θεοφάνη Τερζή και τον π. Δημήτριο Σπυρόπουλο.

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κάποιος πρέπει να διδάξει τους νεαρούς αυτόκλητους δασκάλους «εκκλησιαστικού ήθους» ότι είναι εκκλησιαστικώς και κοινωνικώς ανεπίτρεπτο σε νεκρολογία να βγάζει τις πίκρες του ακόμα και αν έχει δίκιο.
Σε νεκρολογία το "ο νοών νοείτω", εκθέτει και τον ίδιο και όσους θέλει να υπερασπιστεί.
Τις συστάσεις για «εκκλησιαστικό ήθος» να τις απευθύνει εις εαυτόν πρωτίστως ο διάκονος και ας είναι και Μέγας και Αρχιδιάκονος …

maximos είπε...

θα απαντήσω στον επιστέλλοντα με το εξης λαϊκό ρητό: "Όποιος εχειτη μύγα μυγιάζεται! Επαγιδεύθης και απεκαλύφθης!Εγω δεν διδάσκω ήθος, αλλά προσπαθώ να το διδαχθώ και να το ψηλαφήσω! Δέν είναι ἄτοπο η κοινωνικά η εκκλησιαστικά ανεπίτρεπτο από μία νεκρολογία να εξάγωνται ορισμένες επισημάνσεις! Το έλλειμα εκκλησιαστικού ήθους σας απεκάλυψε και αφήστε τις υποκρισίες περί κοινωνικά ἀνεπίτρεπτου!

Ανώνυμος είπε...

Ερώτημα στον Αρχιδιάκονο Μάξιμο :
Από ψυχοπαθολογικά αίτια κινούνται μόνο όσοι ασκούν κριτική ή και όσοι γλύφουν τους «εκκλησιαστικούς θεσμούς» ; Για αυτούς δεν λέει τίποτα ο σεβαστός Αρχιδιάκονος.

Ανώνυμος είπε...

καλε τι χολη κρυβετε μεσα σας πεστε κατι πρωτα για τον π θεοφανη εναν πραγματικα αριστοκρατη ιερεα και μετα ριχνετε τις κακιες σας που ουτος η αλλως θα λεγατε για τον μεγα αρχιδιακονο αλλα το κομπλεξ η μικροψυχια και ο εγωισμος σας που να σας αφησουν

Ανώνυμος είπε...

αγαπητέ 4;24 τον π. Θεοφάνη ας τον αναπαύσει ο θεός. εγώ ούτε κατ' όνομα δεν τον γνώριζα.
όμως οι αφορισμοί με ενοχλούν ακόμα και αν είναι διακονικού επιπέδου.
Αυτούς διάβασα και για αυτούς τσαντίστηκα σε συνδιασμό με το γλύψιμο στο αφεντικό του.
Τα περί εκκλησιαστικού ήθους φαίνεται ότι αυτό το ήθος είναι πολύ λάστιχο και προσαρμόζεται κατ' επιθυμίαν.
ο 3:02

Ανώνυμος είπε...

Ως προς τί αυτός ο διάλογος;
Αγαπητέ Μάξιμε, μαζί με το χρόνια πολλά και μια συμβουλή: Μην σπεύδεις να απαντάς σε όλα όσα λένε ή γράφουν.
Τα όσα έγραψες περί π. Θεοφάνους υπέροχα. Οι προτροπές σου σωστές.
Αν.

Ανώνυμος είπε...

Να ευχηθούμε κατ' αρχήν στον Πανοσιολ. Μ.Αρχιδιάκονο των Πατριαρχείων κ. Μάξιμο επί τοις σήμερον αγομένοις ονομαστηρίοις του. Και να προσθέσουμε πως ο Μ.Αρχιδιάκονος έχει απόλυτο δίκαιο γράφων ότι ένιοι, και μάλιστα κληρικοί..., καθίστανται κριτές απάντων με περισσή ευκολία και ανάλογη αδιακρισία και, προσθέτουμε, ζηλοτυπία, φθόνο, εμπάθεια, μίσος και άλλα...... Ο αείμνηστος π. Θεοφάνης ουδέποτε εκινήθη εντός αυτών των νεωτέρων ηθών, στις σχέσεις μεταξύ αδελφών, υποτίθεται, κληρικών.....! Πέραν των εκκλησιολογικών προυποθέσεων, του γνησίου εκκλησιαστικού ήθους, προφανώς ο αείμνηστος έτυχεν και αναλόγου κοινωνικής(και ευγενούς) παιδεύσεως και αγωγής ώστε ο σεβασμός του προς τους εκκλησιαστικούς θεσμούς να είναι δεδομένος και ειλικρινής ακόμη και εάν δεν είχεν καταστεί κληρικός της Εκκλησίας! Ουδέποτε ο μακαριστός π.θεοφάνης μετήλθε πρακτικές προσφιλείς, σήμερα, σε νεόκοπα αρχιμαδριτάρια και διακάρια και άλλα συναφή στοιχεία, όχι μόνον στην Πάτρα αλλά και αλλαχού στην Ελλάδα.... τα οποία εν μιά νυκτί μπορούν να αναποδογυρίσουν το εκκλησιαστικό οικοδόμημα γιά δική τους και μόνον ωφέλεια και μάλιστα διακατεχόμενοι εκ της πλάνης ότι έτσι θα γίνουν αρεστοί και άρα θα τύχουν ευνοίας, προαγωγής, κ.λ.π. και τελικά θα ασκήσουν την θεότητά τους επί του Σώματος του Χριστού και των αδελφών Του.... Ουδέποτε ο π.Θεοφάνης εσκέφθη ή επεχείρησε να ασκήσει θεότητα! Και ορθώς ο Μ.Αρχιδιάκονος προτείνει αυτόν προς παραδειγματισμόν και οικοδομήν!

Related Posts with Thumbnails